|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد جدایی و بلایی که مدعیان بر سر او آورده‌اند شکایت می‌کند. او احساس می‌کند که مردم و کافران بر او رحم نکرده و او را به درد و رنج مبتلا کرده‌اند. به طعنه می‌گوید که چرا ابتدا او را با حقیقت آشنا کردند و سپس به بیگانگی کشاندند. شاعر به نفرت از کسانی اشاره می‌کند که مانع دیدن محبوبش شده‌اند و همچنین از کسانی می‌نالد که نه وفا کرده و نه مهر نشان داده‌اند. او به این نکته می‌پردازد که عشق واقعی را به کسانی نسبت نمی‌دهند که در زیر ظلم و ستم به فکر خونبهای عاشقان هستند. در پایان، او به دورویی و بی‌رحمی گروهی که بر نزدیکانشان نیز رحم نکرده‌اند، انتقاد می‌کند.
هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که شب غم‌ها و نگرانی‌هایش به پایان برسد و صبحی نو با روشنایی و امید به زندگیش بیاید.
هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که ستاره‌ی آرزویش از سمت مشرق امیدها طلوع کند.
هوش مصنوعی: خوشحال‌کننده است که کسی با محبت و زیبایی خود به محفل من بیاید و مانند آن ماه روشن و درخشان باشد.
هوش مصنوعی: خوشا به حال کسانی که در دل جدایی، نشانه و راهنمای رسیدن به معشوق را پیدا کنند.
هوش مصنوعی: خوشحال‌تر آن است که نیروهای شادمانی بر غم و اندوه پیروز شوند.
هوش مصنوعی: خوشا به حال کسی که رفیقش در کنار او باشد و یار دیگری نیاید؛ چون وقتی دیگری بیاید، آن رفیق دیگر نمی‌رود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آنرا که غمت ز در درآید
مقصود دو عالمش برآید
در پای تو هرکه کشته گردد
از کل زمانه بر سر آید
با رنج تو راحت دو عالم
[...]
وآن دم که نفس به آخر آید
هم خطبهٔ نام تو سراید
از دست و زبان که بر آید
کز عهدهٔ شکرش به در آید؟
دل رفت که با غمت براید
تا زین دو کدام بر سر آید
خورشید وصال ما برآید
بر تو شب هجر ما سرآید
هم باغ امید تازه گردد
هم شاخ مراد در بر آید
آن کو به جز از جفا نکردی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.