باب چهارم - در توبه: قال اللّه تعالی وَتُوبُوا اِلَی اللّه جمیعاً ...
باب پنجم - در مجاهدة: قالَ اللّهُ تَعالی والَّذینَ جاهَدوا ...
باب ششم - در خَلْوَت و عُزْلت: ابوهُرَیره گوید رَضِیَ اللّهُ عَنْهُ که پیغمبر ...
باب هفتم - در تقوی: در تقوی
باب هشتم - در ورع: بوذر رَضیَ اللّهُ عَنْهُ گوید که پیغامبر صَلَّی ...
باب نهم - در زهد: ابوخلاد روایت کند از پیغامبر صَلَّی اللّهُ ...
باب دهم - در خاموشی: ابوهریره رضی اللّه عَنْه گوید که پیغامبر صَلَّی ...
باب یازدهم - در خوف: قالَ اللّهُ تَعالی یَدْعونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً و ...
باب دوازدهم - در رَجاء: قالَ اللّهُ تَعالی مَنْ کانَ یَرْجِوا لِقاءَ ...
باب سیزدهم - در حُزْن: قالَ اللّهُ تَعالی اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذی ...
باب چهاردهم - در گرسنگی و بگذاشتن شهوت: قالَ اللّهُ تَعالی وَلَنَبْلُونَّکُمْ بِشَیءٍ مِنَ الخَوْفِ وَاالجوعِ.
باب پانجدهم - در خشوع و تواضع: قال اللّهُ تَعالی قَدْافلَحَ الْمَْؤمِنُونَ اَلَّذینَ هُمْ فی صَلَوٰتِهِمْ خاشِعونَ.
باب شانزدهم - در مخالفت نفس و ذکر عیبهاء او: قالَ اللّهُ تَعالی وَاَمّا مَنْ خافَ مَقامَ ...
باب هفدهم - در حَسَد: قالَ اللّهُ تَعالی قُلْ اَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ...
باب هیجدهم - در غیبت: در غیبت
باب نوزدهم - اندر قَنَاعَتْ: اندر قَنَاعَتْ
باب بیستم - اندر تَوَکُّل: قالَ اللّهُ تَعالی. وَمَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ.
باب بیست ویکم - در شُکر: قالَ اللّهُ تَعالی لَئِنْ شَکَرْتُمُ لَازِیدَنَّکُمْ.
باب بیست و دوم - در یقین: قالَ اللّهُ تَعالی وَالَّذِینَ یُْؤمِنونَ بِما ...
باب بیست و سیم - در صَبْر: قالَ اللّهُ تَعالی وَاصْبِرْ وَما صَبْرُکَ اِلّا بِاللّهِ.
باب بیست و چهارم - اندر مُراقَبَتْ: قالَ اللّهُ تَعالی. وَکانَ اللّهُ عَلی کُلِّ شَیءٍ رَقیباً.
باب بیست و پنجم - در رضا: قالَ اللّهُ تَعالی رَضِیَ اللّهُ عَنْهُمْ ورَضُوا عَنْهُ.
باب بیست و ششم - در عُبودیّت: قالَ اللّهُ تَعالی وَاعْبُدْ رَبِّکَ حَتّی یَْأتِیَکَ الْیَقیِنُ.
باب بیست و هفتم - در ارادت: قالَ اللّهُ تَعالی وَلاتَطْرُدِ الَّذینَ ...
باب بیست و هشتم - در اِسْتِقامَتْ: قالَ اللّهُ تَعالی اِنَّ الَّذینَ قالُوا رَبُّنا اللّهُ ثُمَّ اسْتَقاموا.
باب بیست و نهم - در اخْلاص: قالَ اللّهُ تَعالی. اَلا لِلّهِ الدِّینُ الْخالِصُ.
باب سیهم - در صِدق: قالَ اللّهُ تَعالی وَکُونوا مَعَ الصّادِقینَ.
باب سی و یکم - در حَیَا: قالَ اللّهُ تَعالی اَلَمْ یَعْلَمْ بِاَنَّ اللّهَ یَرَیٰ.
باب سی و دوم - در حُرِیَّتْ: قالَ اللّهُ تَعالیٰ وَیَْؤثِروُنَ عَلی اَنْفُسِهمْ وَلَوْ کانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ.
باب سی و سیم - در ذکر: قالَ اللّهُ تَعالیٰ یااَیُّهاالَّذینَ آمَنُوا اذْکُرُ واللّهَ ذِکْراً کَثیراً.
باب سی وچهارم - در فتوَّت: قالَ اللّهُ تَعالی اِنَّهُم فِتْیَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ.
باب سی و پنجم - در فِراسَت: قالَ اللّهُ تَعالی اِنَّ فی ذلِکَ لَآیاتٍ لِلْمُتَوَسِّمینَ.
باب سی و ششم - در خُلْق: قالَ اللّهُ تَعالی و اِنَّکَ لَعَلیٰ خُلُقٍ عَظیمٍ.
باب سی و هفتم - در جُوْد و سَخَا: قالَ اللّهُ تَعالی وَ یُْؤثِرونَ عَلی اَنْفُسِهِمْ ولَوْ کانَ بِهِم خَصَاصَةٌ.
باب سی و هشتم - در غَیْرَتْ: قالَ اللّهُ تَعالی قُلْ اِنَّما حَرَّمَ رَبِّی الْفواحِشَ ما ظَهَرَ مِنهَا وما بَطَنَ.
باب سی و نهم - در ولایتْ: قالَ اللّهُ تَعالی اَلا اِنَّ اَوْلِیَاءَ اللّهِ لاخَوفٌ عَلَیْهِمْ ولاهُمْ یَحزَنُونَ.
باب چهلم - در دعا: قالَ اللّهُ تَعالی وَ قالَ رَبُّکُمْ اُدْعُونی اَسْتَجِبْ لَکُمْ.
باب چهل و یکم - در فَقْر: قالَ اللّهُ تَعالی لِلْفُقَراءِ الَّذینَ ...
باب چهل و دوم - در تَصَوُّف: استاد امام رَحِمَهُ اللّهُ گوید صفا ستوده است بهمه زبانها و ضدّ او کدورتست و آن نکوهیده است.
باب چهل و سیم - در ادب: قالَ اللّهُ تَعالی مَازاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغی. ...
باب چهل و چهارم - در احکام سَفَرْ: قالَ اللّهُ تَعالی هُوَالَّذِی یُسِّیرُکَمْ فِی البَرِّ وَالْبَحْرِ.
باب چهل و پنجم - در صُحْبَت: قالَ اللّهُ تَعالی ثانِیَ اثْنَیْنِ اِذْهُما فِی ...
باب چهل و ششم - در تَوحید: قالَ اللّهُ تَعَالی وَاِلهُکُمْ اِلهٌ واحِدُ.
باب چهل و هفتم - در احوال این طایفه وقت بیرون شدن از دنیا: قالَ اللّهُ تَعالی اَلَّذینَ تَتَوفّیهُمْ ...
باب چهل و هشتم - در مَعْرِفَتْ: قال اللّه تعالی و ماقَدَر واللّهَ حَقّ قَدْرِهِ.
باب چهل و نهم - در محبَّت: قالَ اللّهُ تعالیٰ یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا ...
باب پنجاهم - در شوق: قالَ اللّهُ تَعالی مَنْ کانَ یَرْجوا لِقَاءَ ...
باب پنجاه و یکم - در نگاه داشت دل مشایخ و بگذاشتن خلاف ایشان: قالَ اللّهُ تَعالی فی قِصَّةِ موسی مَعَ الْخِضْرِ ...
باب پنجاه و دوم - دَر سَماعْ: قالَ اللّهُ تَعالی فَبَشِّرْ عِبادِ اَلَّذینَ یَسْتَمِعونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ اَحْسَنَهُ.