امین کیخا در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۰۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹:
نامیدن گیتی به عالم خواب انگارش صوفیانه و رندانه حافظ و دیگر هماندیشانش می باشد و ان سرای را هر چند نازک تر اما واقعی تر می گیرند ، گویی عوالم پیوستار و طیفی هستند از عوالم جسمانی و کثیف و عوالم میانگیر تا جهان مینو و خواب در این میان نقش برجسته ای در امیختن جهانها وجانها با هم دارد ، دمادم هم نوعی باده پیمودن است که اشام اشام می نوشیده اند و در پیوند با خم خم خانه و شراب امده است
امین کیخا در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۵۱ دربارهٔ ملکالشعرا بهار » چهارپارهها » کسری و دهقان:
کاشتن خود فضیلتی است هر چند بار ندهد ، چند بار با امدن عروسی به خانه ای خرخره ی گوسفندی را بریدیم برادران و خواهرانم کاش داماد و عروس با دستان خود درختی بکارند مانند این پیر درخت کار و کاش جانوران را سر نبریم برای یمن و شگون که میدانم که شگون ندارد
علی در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۱۲ دربارهٔ فخرالدین اسعد گرگانی » ویس و رامین » بخش ۴۸ - آگاهى یافتن موبد از رامین و رفتن او در باغ:
چرا از خرس جستم دلگشایی؟
در متن خعس و دلگشئی آمده که ناردستیی مطبعی است.
یهدته در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۷:۴۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵:
در فصل بهار که همه جا سبز میشود اگر یه عدد داف بیاد و به من تو چمن زار شراب بده از سگ پست تر باشم بگم بهشت همین جا نیست
مهدی در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۰۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۹:
من اسم این شعر رو گذاشتم «مجروح لن ترانی»
بنظر اسم مناسبی باشه!
محمد در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۵:۰۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۹:
ظاهرا این شعر برای میلاد امام زمان مناسب است!
سینا در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۵۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۱۱:
در مصراع دوم بیت پنجم، به جای واژه ی زبان باید واژه ی ز یان باشد.
ناشناس در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۴۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۴:
یک سوال مگه حضرت حافظ شیعه نبوده؟؟؟ اگر درسته پس این اقای سینا مقصودش چیه.....
علی اصغر در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۴۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴:
قالب از ما هست شد نی ما از او *** باده از ما مست شد نی ما از او
به نظر من مهم مفهوم و جان کلامه، و قالب چندان مهم نیست
علیرضا در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۴۳ دربارهٔ اسدی توسی » گرشاسپنامه » بخش ۱۳۱ - پاسخ نامه گرشاسب از فریدون:
خاتون به معنی بانو و بانو از بان و به معنی کسی که در بالا جای دارد!
احسانی راد در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۱:۵۵ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۲۰۶:
نه نیازت به ولادت نه به فرزندت حاجت
به نظرم این مصرع ازنظر وزنی دارای اشکال است.
محمد در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۰:۳۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۲:
در بیت سوم ظاهرا باید چنین باشد:
«سپهر دور خوش اکنون زند که ماه آمد»
ناشناس در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۰:۰۱ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۷:
در دعوی محبت هم خوار و هم عزیزم --> در دعوی محبت هم خوار و هم عزیزیم
ناشناس در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۰۹:۵۹ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۱:
ای بت دل پسند من، "هر سرت" موت بند من --> ای بت دل پسند من، "هر سر" موت بند من
محمد در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۰۹:۵۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۳:
با احترام فراوان
مصرع های زیبائی از این غزل توسط استاد محمودی خوانساری در برنامه گلهای شماره 540 در دستگاه نوا با همکاری خانم هایده به زیبائی خوانده شده است که به اطلاع هنر دوستان جهت شنیدن اعلام میشود
ابراهیم در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۲۱ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۴ - گفتار اَندر آفرینشِ مَردُم:
وزن و مفهوم مصراع "نخستین فطرت پسین شمار" شاید در نگاه اول سازگار نباشد و از این رو نیاز به دگرگونی در آن دیده شده ... اما اگر این مصراع به درستی خوانده شود، می بینیم که وزن درست و معنی بسیار بالایی دارد: "نخستینِ فطرت، پسینِ شمار" : انسان از نظر سرشت نخستین و والاترین و از نظر شمارش، آخرین آفریده است.
ناشناس در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۰۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۴:
به یاد فامیل دور که مصرع پایانی رو تکرار می کرد و در دیالوگی بی نظیر در مورد "در":
آقای مجری: واسه چی در ُ باز گذاشتی؟
فامیل دور: واسه بهار.
از در بسته دزد رد میشه ولی از در باز رد نمیشه.
وقتی یه در ُ باز بذاری که دزد نمیاد توش. فکر میکنه یکی هست
که در ُباز گذاشتی دیگه. ولی وقتی در بسته باشه، فکر میکنه
کسی نیست ُ یه عالمه چیز خوب اون تو هست ُ میره سراغشون دیگه.
در باز ُ کسی نمیزنه. ولی در بسته رو همه میزنند.
خود شما به خاطر اینکه بدونی توی این پسته دربسته چیه، میشکنیدش.
شکسته میشه اون در. دل آدم هم مثل همین پسته میمونه.
یه سری از دلها درشون بازه. میفهمی تو دلش چیه.
ولی یه سری از دلها هست که درش بسته اس.
اینقدر بسته نگهش میدارند که بالاخره یه روز مجبور میشند بشکنند و همهچی خراب میشه.
آقای مجری: در ِدلِ آدم چهجوری باز میشه؟
فامیل دور: درِ دلِ آدم با دردِ دله که باز میشه
ریحانه در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۲۰:۴۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۷:
سر در گل صحیح است
به معنب لبت توجه کنید!
ناشناس در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۷ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۱۹:۳۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۳:
دولت بینی از بخت
امین کیخا در ۱۲ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ فروردین ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۲۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۴: