Aliasqarqzd در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۵ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۰۰:۴۱ دربارهٔ عراقی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۷:

بیت سوم مصرع اول بخاطر نگارش اشتباه غلط خوانده میشه:
زنده چُون باشد دلی کز عشق تو بویی نیافت

محمد در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۲۳:۳۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷:

بیت پنجم و ششم، امان از این استادِ سخن

وحید در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۲۳:۲۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۲:

بهر حال حافظ با طبع لطیفش برای امرار معاش نمیشده بره کارگری پس به همین دلیل به نظرم گاهی شعر مدح میگفته و صله میگرفته

متدین در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۲۲:۵۰ دربارهٔ عطار » اسرارنامه » بخش نهم » بخش ۳ - الحکایه و التمثیل:

سومین بیت از آخر بی حاصلی تو درسته نه بی حاصل تو

ناصر در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۲۱:۳۷ دربارهٔ ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۱۵:

بابک خان
سپاسگزارم

میرزا ملامت در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۲۱:۲۹ دربارهٔ نظامی » خمسه » لیلی و مجنون » بخش ۱۲ - عاشق شدن لیلی و مجنون به یکدیگر:

از عشق جمال آن دلارام
نگرفت (به) هیچ منزل آرام
بیت بالا بدون (به) ناموزون است.

علیرضا در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۲۱:۱۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۷۵:

باعرض سلام
حیفم اومد توضیح مختصری درمورد این غزل شیوا ندم چون مولانا بعدازینکه باظرافت خاصی مخاطب رو دعوت به‌ توجه‌به‌خود میکنه،بعدچرایی ونیزنحوه این توجه‌ روهم توضیح میده وسفارش میکنه‌که درسلوک وحتی تمام امور وکارها،معطوف به لحظه خال و نیزحین انجام کارها بشیم وبه عاقبت و مقصد وسود وزیان فکرنکنیم،چون حضوردرلحظه اکنون(حال) وتوجه به داده های‌حواس پنجگانه بدن، از مهمترین اعمال طریقت هست زیرا جسم ما، راهیه که‌ مارو‌به قلب یاعقل‌باطن میبره،وباید حس ولمس وشنیده ودبده رو‌بصورت خودآگاه‌ دریابیم..درادامه‌ اشاره به مورد بسیارمهمی داره که همون صدای ممتد وآلودگی صوتیه ذهن هست که مانع ازشنیده شدن صدای ذات وآفرینشی مبشه که قلب وروح مارو تشکیل میده ونیز باعث پرحرفی وزیادگویی میشه.چون بدون شک،شیطان‌ همون ذهن ماست که‌مارو از عقل‌جداکرده وباعث بدبختی نوع بشرشده.باتمرین وعلاقه میشه بمرور ذهن رو خاموش کرد‌وبه علم لدنی یاهمون عقل باطنی متصل شد ونادیده‌هارو دید.برای همینه‌که‌عرفا گفتن دشمن ماخودماییم،درواقع اشاره به‌ذهن داشتن ودرطول تاریخ بهش شیطان و نفس وغیره‌گفتن.حافظ میگه توخودحجاب‌خوبشتنی‌حافظ ازمیان برخیز،اوهم اشاره به‌ذهن‌واسارت وبیچارگی بشر توسط ذهن داشته.کاش طلب وعلاقه مارو وادارکنه‌تا تحقیق کنیم راجع به‌فرق عقل و ذهن‌ وآشنابشیم با خرابکاریهای ذهن،تا بلطف حق ازدستش خلاص بشیم وبمقام انسانیت برسیم.با تشکر‌وسپاس

بابک چندم در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۹:۲۱ دربارهٔ ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۱۵:

این توضیح نیز شاید ثمربخش باشد:
این نحوه خوانش نمرات از زبان پارسی میانه (پهلوی ساسانی) می آید که در فارسی دَری (زبان و زمان و مکان این شاعر در هرات و خراسان) همچنان پای برجا بوده...
در فارسی نو (زبان ما در هزار الی هزار و صد یا دویست سال گذشته) تغییرات بسیاری روی داده، که اینهم یکی از آنان است...

محمد در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۹:۱۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۶:

با عرض احترام به استاد خیام
به نظرم مصرع سوم ایراد وزنی دارد البته طبق انچه که در اینجا میبنم
شاید بهتر باشد گفته میشد
چون خلق بمرد و ارزوها همه هشت ا
از لحاظ وزنی درست تر است انشالله

مجتبی آموزگار در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۸:۰۶ دربارهٔ جامی » هفت اورنگ » سلسلةالذهب » دفتر اول » بخش ۶ - در نعت سیدالمرسلین و خاتم النبیین علیه من الصلوات الفضلها و من التحیات اکلمها:

در بیت
قم فانذر حدیث قامت او
قاستقم شرح استقامت او
"فاستقم" صحیح است

بابک چندم در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۷:۲۵ دربارهٔ ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۱۵:

دوست عزیز،
برای شما توضیح کافی دادم که!
ده و دو -> 12 برج فلکی
هفت -> هفت اختر (که کدخدای 12 برج شدند)...
آنگونه که شما می خوانی:
ده و دو هفت -> 10 و 2x7
آنزمان این 10 و 14 به چه اشاره می کنند؟؟؟ -> هیچ
اگر هم که (به اشتباه) آنرا ده و دو= 12 و در عین حال دو هفت=14 بخوانی باز هم 12 و 14 به چیزی اشاره نمی کنند...
از بابت همین هم برای شما بین دو و هفت یک کاما آوردم، که متوجه شوی ده و دو یک عدد است یعنی 12، و عدد هفت جدای از آن است... که اشاره به 12 برج و هفت اختر است...

reza در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۶:۵۵ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ اشعار ترکی » قاصد:

خواننده چرا اینطوریه صدای خوده استاد شهریار رو بزارین دیگه

حامد امجدیان در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۶:۵۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۰:

با سلام و ادب و احترام
این وزن شعر بسیار بسیار در گوشه دیلمان از آواز دشتی می نشیند . به اهالی موسیقی پیشنهاد می کنم این اشعار را در آواز دیلکان همیشه با خود زمزمه کنند تا گوشه ی زیبای دیلمان در عمق وجود آنها بنشیند و سالهای سال از محسنات آن صفای خاطر به دست آورند .
با احترام حامد امجدیان دوستدار ساز نی

مهدی قناعت پیشه در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۳۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۳:

با پوزش
این رباعی با روح مولانا و حقیقتی که در تمام مطالب او تاکنون مشاهده کرده ام متفاوت است
چرا که یا یار زمینی بوده و نه خدایی و عرفانی یا مولانا نپخته! چون خداوند مهربانترین و بخشنده ترین است مگر منظور مولانا جست زدن و بدون تجربه و داشتن شرائط جذب نور حق یکباره انتظار توجه حق و تزریق عشق به خداوند و جهان از طرف خودش بدون رعایت قوانینش را داشته باشیم

ناصر در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۲۸ دربارهٔ ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۱۵:

اینجا ، دو هفت است ، نه ، دو و هفت
توجه کن
زمانی پر اندیشه شد زال زر
برآورد یال و بگسترد بر
وزان پس به پاسخ زبان برگشاد
همه پرسش موبدان کرد یاد
نخست از ده و دو درخت بلند
که هر یک همی شاخ سی برکشند.
ده و دو = 10+ 2= 12

کیا در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۲۰ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۶:

با عرض سلام خدمت اساتید در مصرع سوم چرا طایقه مقابل سلسله استفاده شده و از این تمایز و تشابه چه مقصودی بوده.

مهدی قناعت پیشه در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۵:۱۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۳:

مولانا یا مست بوده یا این رباعی از او نیست آنجا که میگوید جستم بوسه ای از لب او گیرم فریاد برآورد که یغما یغما یا رباعی عرفانی و خددیی نیست و یار زمینی موضوعش هست وگرنه خدا که اینهمه نعمتها و موهبتها به انسان ها عطا فرموده از عشق و هر بخشش و

مهدی قناعت پیشه در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۴:۲۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۱:

منصور بدآن خواجه که در راه خدا/از پنبهٔ تن جامهٔ جان کرد جدا. منصور کجا گفت اناالحق می‌گفت/
منصور کجا بود خدا بود خدا
منصور بود آن خواجه ای که در راه خدا جان خود راشناخت وکسی که روحش راشناخت جز حقیقت نگوید که چون سخن خداست

میثم در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۴:۰۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲:

همچنین از اقای سهیل قاسمی به خاطر خوانشون سپاسگزارم .

میثم در ‫۶ سال و ۳ ماه قبل، شنبه ۲۴ فروردین ۱۳۹۸، ساعت ۱۳:۵۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲:

ا من هم با اقای امیر رضا یزدی نژاد نوافقم .