سپیده عاشوری در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۵۹ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۸۲:
در دیوان وحشی بافقی با مقدمه‌ی استاد سعید نفیسی و حواشی م. درویش
، سازمان انتشارات جاویدان ، چاپ پنجم، 1371، صفحه ص 108 ( غزل 281)
در بیت
ما درخت‌افکن نه‌ایم آنها گروه دیگرند
با وجود صد تبر یک شاخ بی‌بر نشکنیم
آمده است.
سعید اسکندری در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۲۰:۵۱ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۵:
در بیت سوم کلمه‌ی اول مصراع اول زدیم اشتباه تایپ شده است.
زهرا در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۲۰:۴۱ دربارهٔ شاطر عباس صبوحی » غزلیات » شمارهٔ ۱۲ - دل گمشده:
این تصنیف (من گرفتار سیه چرده ی شوخی شده ام) توسط قمرالملوک وزیری به زیبایی اجرا شده است گرچه به علت قدمت ، کیفیت صدا پایین است. اما همچنان زیبایی ترانه گوش نواز است .
پیمان در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۲۰:۳۶ دربارهٔ خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » راز آفرینش [ ۱۵-۱] » رباعی ۷:
جامع و کامل و کوتاه. حکم جبر مطلق در این رباعی زیبا مشهوده
رضا غوریانی در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۱۹:۲۴ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۵۶ - در بیان آنک حال خود و مستی خود پنهان باید داشت از جاهلان:
دو بیت دیگر با همین مضمون در نوشته های مختلف به مولانا نسبت می دهند که در این‌شعر نیست و من در جای دیگر نیز نیافتم نظر دوستان در این باره چیست؟
هیچ نامی بی حقیقت دیده ای؟
یا ز گاف و لامِ گل، گل چیده‌ای
نام فروردین نیارد گل به باغ
شب نگردد روشن از اسم چراغ
تا قیامت گر کسی مِی‌مِی کند
تا ننوشد باده مستی کِی کند
بابک چندم در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۱۸:۳۶ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » کیومرث » بخش ۱ - پادشاهی کیومرث سی سال بود:
8 جان،
خود آورده:
"پژوهندهٔ نامهٔ باستان
که از پهلوانان زند داستان"
و پیرامون اشکانیان گوید:
"کزیشان جز از نام نشنیده‌ام
نه در نامهٔ خسروان دیده‌ام"
نه تنها از اشکانیان ( نزدیک به پنج قرن پادشاهی) و نه از ساتراپهای ( یونانی برگرفته از خشاتراپاوان هخامنشی به معنای پاسدار، نگهبان، پاسبانِ قلمرو) مطیع آنان در نقاط مختلف مانند هندوستان...
که از هخامنشیان هم خبری نیست الی یکی دو دارا، که آخرین پسر اولین است! نه از کورش یا کمبوجیه پدر و کورش پدربزرگش و نه از پسرانش کمبوجیه و بردیا، و نه از خشایارشا و کورش جوان و طغیانش بر علیه برادر و و و....
از پادشاهان پارس پیش از بابک نیز خبری نیست که نیست، ( معروف به فراتراکا و نزد غربیان Persis، از حدود 270 ق.م تا پاپک و پسرش شاپور 226 میلادی) مانند وادفراداد، بغکرت، بغ داد، مینوچهر و و و...از پادشاهان خوزستان و ایلام همدوره اینان معروف به ایلیامایتیس که احتمالاً بازماندگان یونایان بودند ( حدود دو سه قرن در زمان سلوکیان حکمرانی کردند) نیز خبری نیست مانند کمنا اسکایریس یک و دو و و و...
از سلوکیان چه از سلوکوس نیکاتور ( پیروز) ژنرال و جانشین اسکندر و حاکم بر بزرگترین بخش از قلمرو هخامنشیان،و چه از جانشینانش آنتوخیوسهای گوناگون،و پایتختی که او بر دجله بنیاد نهاد یعنی سلوکیه بر دجله نیز گزارشی نیست...
از پادشتاهان کوشان در افغانستان کنونی و "کوشان و اشکانی" پس از آنها نیز خبری نیست...
اردشیر بابکان نیز در تیسفون (پایتخت اشکانیان) تاجگذاری کرد، نه در بغداد که پس از اعراب به دستور منصور خلیفه عباسی ساخته شد...
با این اوصاف آیا شاهنامه منبع تاریخی است؟
از اردشیر بابکان به بعد آری -> تاریخ در جامه حماسی.
پیش از او فقط تاریخی افسانه/اسطوره ای از متون زرتشتی و نامربوط به سرزمین کنونی ایران.
ادامه دارد...
میثم رییسیان در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۱۸:۲۴ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۳۲ - تتمهٔ حسد آن حشم بر آن غلام خاص:
سلام. استاد عبدالکریم سروش در شرح و تفسیر در کانال تلگرامی" مدرسه مولانا " ،هنگام خواندن این بیت، کلمه مورد نظر را "کتاب " خواندند. به دوستان پیشنهاد عضویت در این کانال تلگرامی را دارم.
بابک پرتو در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۲۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۸:
این پیوند "دایه بودن خدا"، چنان اهمیت داشته است که در سایر ادیان نوری هم کوشیده شده است، برای پیامبران خود، زنخدایان دایه یا تصاویر مشابه آن را، بشیوه‌ای وارد کنند. زرتشتیان، هنگام زاده شدن زرتشت، سه زنخدای 1- آرمئتی 2- سیمرغ ارتافرورد) و 3- آناهیتا را حاضرمی‌سازند (گزیده‌های زاد اسپرم، بخش دهم، پاره 1). این سه دایه خدایان، سپس نرینه ساخته می‌شوند، و بسراغ ابراهیم و زنش می‌روند، و آذرفروز، فرزندی نوین می‌گردند، که یهوه، میثاقش را با ابراهیم بتواند پایدار سازد، سپس بنام سه مُغ (= مجوس) بسراغ عیسی در گهواره می‌روند، تا نوید پیدایش تازه خدا را بدهند. و سپس در کودکی ، امعاء و احشاء محمد را ، پاک میسازند ، و محمد این تجربه را هیچگاه فراموش نمی‌کند، و آن تجربه را، گواه بر رسالت خود می‌داند (تاریخ طبری ) .
محسن در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۲۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴:
بعضی جماعت متعصب مذهبی برای اینکه حافظ را صددرصد شیعه بدانند چه تفسیرهای الکی و پیچیده‌ای می‌کنند! چار تکبیر زدن بدون شک اشاره به نماز میت است و این موضوع در همه جا آمده؛ احکام فقه هم قاعده ثابتی ندارد و اغلب از سر لج‌بازی فرقه‌ها با هم متفاوت شده؛ به قول خود حافظ چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند! حافظ هم عارف الهی نیست؛ هم شکاک است، هم رند است و هم تفکر دنیایی دارد.
بابک پرتو در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۲۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۲۵ - مکر دیگر انگیختن وزیر در اضلال قوم:
اهوره مزدا، دایه زرتشت نیست . الله ، در اسلام ، دایهِ محمد و انسان‌ها نیست . یهوه و پدر آسمانی، دایه موسی و عیسی و مردمان نیستند. همین تصویر خدای دایه، که بسیارمعنای ژرف در سراسر پیوندهای انسان با انسان‌های دیگر و در پیوندهای انسان با گیتی و زمان داشته است، و به این پیوندها و بستگیها ، پیکر میداده است ، تشبیهی و تمثیلی و کنایه ای و استعاره ای درک نمی‌شده است . این تصویر خدا در فرهنگ ایران، همیشه برغم الاهان تازه وارد ( مانند اهوره مزدا) آرزوی قلبی ملت باقی می‌ماند. چنآن‌چه مولوی میگوید .
ما چو طفلانیم و ما را دایه تو بر سر ما گستران آن سایه تو
بابک پرتو در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۱۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۰۲:
این خود خدا و هما ، و یا حقیقت و یا بن هستی است، که در یک بانگ نایش، در یک بانگ پرش، حواس ما را میبوسد، و جهانی را در ما بپای میخزاند .
بابک پرتو در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۱۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۰۲:
بانگ نائی ، که بُن هرجانی هست ، این‌همانی با همان بوسه زدن اهریمن برشانه ضحاک دارد . تلنگریست که از آن آتشفشان برمیخیزد .
بابک پرتو در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۰۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۰۰:
درک حقیقت و عشق و بن جهان = خدا ، در تصویر بوئی که در جهان افکنده می‌شود ، تصویریست از بینش حقیقت که به کلی با مفهوم عقل یا حافظه در این دستگاههای مذهبی و یا فلسفی فرق دارد .
بابک پرتو در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۰۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۲۹:
بهمن یا هومن ، در همه صورتها و نقش ها و عبارت بندیها ، فقط یک لحظه هست و میدرخشد . درواقع ، او زنجیره برقها و آذرخشهای گوناگونست .در غزلیات مولوی ، این آزمونهای آذرخشی فراوانند . از جمله آنها ، یکی همان خیال تیزبال هست . خیال ، همان تخم سیمرغست که آنی در ضمیر ما میدرخشد
اسمان در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۵۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۸:
فکر میکنم مصراع اول ای سلربان اهسته ران هست نه اهسته رو
علی در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۲۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۸۰:
این همه آدم کدوممون اگه محسن چاووشی این اثر رو نمیخوند میومدیم از خوندن این شعر لذت میبردیم؟
یه خواننده هم که داره شعر خوب میخونه چشمتون بار نمیده؟
غلام رضا در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۰۳ دربارهٔ سعدی » مواعظ » مثنویات » شمارهٔ ۳۴:
سعدی
رضا مرندی در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۰۱ دربارهٔ سعدی » مواعظ » مثنویات » شمارهٔ ۳۴:
عالی
ناصر جلیلیان در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۱۲:۰۰ دربارهٔ سعدی » مواعظ » مثنویات » شمارهٔ ۳۴:
«شکم پر زهرمارش بود و کژدم
که راحت خواهد اندر رنج مردم»
این دو مصرع بسیار عالیه
اسیر نفس امّاره در ۵ سال و ۴ ماه قبل، چهارشنبه ۶ فروردین ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۴۷ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۳۸ - به سخن آمدن طفل درمیان آتش و تحریض کردن خلق را در افتادن بآتش: