گنجور

 
حافظ

زان حبهٔ خضرا خور، کز روی سبک روحی

هر کاو بخورد یک جو، بر سیخ زند سی مرغ

زان لقمه که صوفی را، در معرفت اندازد

یک ذرّه و صد مستی، یک دانه و صد سیمرغ