فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.
مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «به چهره صورت چینی، به زلف مشک تتاری» مصرع اول یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «ی» است.
حرف آخر قافیه
شماره ۱: نزدیک شد که زلزله ی صدمت فنا
شماره ۲: تا با خودی بدان که قوی دوری از خدا
شماره ۳: هرکه را غیبتی از خویش میسر گردد
شماره ۴: جایی که زلف کافر تو سر برآورد
شماره ۵: گرفته ای زلب لعل، روی من در زر
شماره ۶: چو باز شد به شکر خنده پسته دهنش
شماره ۷: روزی چو آه خویش، سوی سدره برپرم
شماره ۸: نی نی، زهر که هست فروتر، فروترم
شماره ۹: صدری که برکشید کفش، ورچه چاکرم
شماره ۱۰: چند از پی نان برپا در پیش کسان چون خوان
شماره ۱۱: زهی صیت عدلت همه جا گرفته
شماره ۱۲: دو عالمی تو و خود را نکو نمیداری
شماره ۱۳: به چهره صورت چینی، به زلف مشک تتاری
شماره ۱۴: اشک طوفان سیل کو تا داد گریه دادمی
شماره ۱۵: هنوز آبصفت پایبسته لایی