حرف آخر قافیه

شماره ۱: آن کس که ز ناصواب بشناخت صواب

شماره ۲: تا هجر تو کرد بر وصال تو شتاب

شماره ۳: دی با رهی ، ای رنگ گل و بوی گلاب

شماره ۴: ای دل ، ز شراب عشق گشتی سرمست

شماره ۵: ای صبر ، از آن نگار بیداد پرست

شماره ۶: زان گونه ز پولاد ترا دست بخست

شماره ۷: چون بد عهدی گشت از تو این عهد درست

شماره ۸: گه گویم : کار ترا گیرم سست

شماره ۹: سوز دل من ز بهر بار غم تست

شماره ۱۰: آن کیست که آگاه ز حس و خردست :

شماره ۱۱: در عشق بتی دلم گرفتار شدست

شماره ۱۲: عقل تو ببخت رهنمای تو بسست

شماره ۱۳: از برف سر کوه چو ذات الحبکست

شماره ۱۴: ایام درشت رام تاج الملکست

شماره ۱۵: چیزی که دویست و بیست صد افزونست

شماره ۱۶: آن کس که ز بهر او مرا غم نیکوست

شماره ۱۷: مر کلک ترا سخاوت ، ای خسرو ، خوست

شماره ۱۸: دل بر کندم زین تن بیمار ، ای دوست

شماره ۱۹: در چشم من از آتش عشق تو نمیست

شماره ۲۰: ای رای تو با ضمیر گردون شد جفت

شماره ۲۱: تا در دل من گل هوای تو شکفت

شماره ۲۲: چون بر همه کس نمی شود راز نهفت

شماره ۲۳: تا از برم آن یار پسندیده برفت

شماره ۲۴: ای گشته پراکنده سپاه و حشمت

شماره ۲۵: ای تو تبتی مشک و حسودت زرغنج

شماره ۲۶: گر شاه سه شش خواست سه یک زخم افتاد

شماره ۲۷: مر جاه ترا بلندی جوزا باد

شماره ۲۸: در عشق تو چشمم از جهان دوخته باد

شماره ۲۹: یزدان خرد و کمال راه تو نهاد

شماره ۳۰: گم بوده زتو جنت و کوثر یابد

شماره ۳۱: نی مهر تو در هیچ نگین می گنجد

شماره ۳۲: مادح ز عطای تو توانگر گردد

شماره ۳۳: هر روز بتم با دگری پیوندد

شماره ۳۴: فردا علم عشق برون خواهم زد

شماره ۳۵: ای مه ، بکف ابر زبون خواهی شد

شماره ۳۶: بیهوده بر آزار من ، ای سرو بلند

شماره ۳۷: هر گه که بخندد آن نگار دلبند

شماره ۳۸: پیچیدن افعی بکمندت ماند

شماره ۳۹: نوروز شکفته از لقای تو برند

شماره ۴۰: عشق تو مرا از دل و از جان برکند

شماره ۴۱: عشق تو زهر دل آشیانی نکند

شماره ۴۲: آن دل ، که ببند عشق کس بسته نبود

شماره ۴۳: ای شاه ، جهان زود بکام تو شود

شماره ۴۴: چون قفل نشاط را شود باغ کلید

شماره ۴۵: گر نعل سمند تو بر آهن ساید

شماره ۴۶: مرد آنکه شدن را بشتاب آراید

شماره ۴۷: از خاک چمن بوی سمن می آاید

شماره ۴۸: چون لعل کند سنان سر از خون جگر

شماره ۴۹: عشن تو مرا توانگری آرد بر

شماره ۵۰: گر عشق تو بر من آورد رنج بسر

شماره ۵۱: با عشق بتان چو اوفتادت سروکار

شماره ۵۲: چون بر کشی آن بلارک گوهردار

شماره ۵۳: سردست و مسافتیست تا فصل بهار

شماره ۵۴: غافل شدی ، ای نفس ، دگر باره ز کار

شماره ۵۵: ملک تو ، شها ، درخت نو بود ببار

شماره ۵۶: مهر وی من ، آن یافته از خوبی بهر

شماره ۵۷: آن شد که ترا رفت همی با ما ناز

شماره ۵۸: ای گل رخ سرو قامت ، ای مایه ناز

شماره ۵۹: زان روز که من عشق تو کردم آغاز

شماره ۶۰: صد لابه و صد بند حیل کردی باز

شماره ۶۱: یک چند بدام عشق بودم بگداز

شماره ۶۲: یک ره که گرفت خصم بدخواهی ساز

شماره ۶۳: ای چون هستی برده دل من بهوس

شماره ۶۴: چون بی تو زنم بیاد مهر تو نفس

شماره ۶۵: یک چند بعزتم نمودی وسواس

شماره ۶۶: جان زخم سر زلف تو گرداند ریش

شماره ۶۷: ناگاه همی زدم من ، ای شمع و چراغ

شماره ۶۸: تا ز ابر فراق تو ببارید تگرگ

شماره ۶۹: از هیبت تو بریزد اندر صف جنگ

شماره ۷۰: گر خواهی ، ازین حشمت والا بمثل

شماره ۷۱: از حمله سمند تو ، ز آسیب نعال

شماره ۷۲: اندر خوبی ترا فزودست جمال

شماره ۷۳: بر جاه تو ، ای خواجه شود هر عیال

شماره ۷۴: با زور تو ، ای عالم احسان و کرم

شماره ۷۵: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام

شماره ۷۶: در شهر هری عاشق زار تو منم

شماره ۷۷: در دیدۀ دل جلوه گرت می بینم

شماره ۷۸: بر تیغ بلاهای تو تا پاک شوم

شماره ۷۹: چون پیش دل این هجر بناکامه نهم

شماره ۸۰: بیجادۀ لولوی تو سیم اندر میم

شماره ۸۱: زآن بر دو لبت ز بوسه مرزوق نیم

شماره ۸۲: ای آنکه تویی نور دل و شمع روان

شماره ۸۳: این نافرمان دل ، ار پذیرد فرمان

شماره ۸۴: ای عادت تو به وعده صادق بودن

شماره ۸۵: ناشاد مرا ، ای بت نوشاد ، مکن

شماره ۸۶: ای برده فراق تو فراغ دل من

شماره ۸۷: ای کرده به بی وفایی آهنگ ، مرو

شماره ۸۸: بر عاج بنا گوش چو سیم و خز تو

شماره ۸۹: گفتم : بکنم دو دست کوتاه از تو

شماره ۹۰: هر چند به دردم از دل محکم تو

شماره ۹۱: تا بود ز روی مهر لاف من و تو

شماره ۹۲: ای همت من رسیده پاک از پی تو

شماره ۹۳: ای فخر زمانه را ز پیوندی تو

شماره ۹۴: دل تنگم از ان جهان پیوسته

شماره ۹۵: از جور و ستیز تو بهر بیهده ای

شماره ۹۶: ای شمع ، که پیش نور دود آوردی

شماره ۹۷: گر عقل مکان گیر مصور بودی

شماره ۹۸: از شست ، شها ، چو ناوکی بگذاری

شماره ۹۹: آن به که جهان را بدل شاد خوری

شماره ۱۰۰: اول قدم آنست که جان در بازی

شماره ۱۰۱: بی آنکه ز من بتو بدی گفت کسی

شماره ۱۰۲: تا بنده شد از هوا قرین هوسی

شماره ۱۰۳: دردا و دریغا که چنین در هوسی

شماره ۱۰۴: من عاشق تو ، نه بر توام دسترسی

شماره ۱۰۵: می کوشیدیم کز تو سازیم کسی

شماره ۱۰۶: گر من ، صنما سوی تو ره یافتمی

شماره ۱۰۷: آن قوم کجا نزد تو پویند همی

شماره ۱۰۸: اقبال براندت که حکمت خوانی