مرد آنکه شدن را بشتاب آراید
نه همچو زنان رخ بخضاب آراید
گر مرد رهی امید را جفت مگیر
کامید چو زن بستر خواب آراید
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
مرد آنکه شدن را بشتاب آراید
نه همچو زنان رخ بخضاب آراید
گر مرد رهی امید را جفت مگیر
کامید چو زن بستر خواب آراید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی تأکید بر نقش و ویژگی‌های مردانه و زنانه دارد. شاعر بیان می‌کند که مرد باید به سرعت به سمت هدف‌ها و آرزوهایش حرکت کند و مانند زنان در آرایش ظاهری خود غرق نشود. او همچنین اشاره می‌کند که اگر مردی در مسیر امید به پیش نرود، مانند زنانی که در خواب و راحتی به سر می‌برند، نمی‌تواند به موفقیت برسد. در کلیت، این شعر دعوت به تحرک و عملگرایی در زندگی است.
هوش مصنوعی: مرد کسی است که به سرعت به سمت هدفش می‌شتابد و مانند زنان وقت خود را صرف زیبایی ظاهری نمی‌کند.
هوش مصنوعی: اگر مردی در راه خود اقدام به امید کند، نباید به آرزوهای بی‌پایه دل ببندد، چرا که همچون زنی که بستر خواب را آماده می‌کند، تنها به ظاهری بی‌محتوا دل خوش می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.