رسید مژده که سرسبز گشت نخل امید

نهال دولت و اقبال بارور گردید

بهار خرمی آمد گل مراد شکفت

زشوق لعل لب دوست جام مُل خندید

فروغ بزم طرب را به نغمه ی دف و چنگ

[...]

ساقی به یاد لعل تو چون ساغر آورد

ما را به دور اول از پا درآورد

آن سرزمین که چون تو پری زاید آدمی

نبود عجب که خارگل احمر آورد

گویند سرو را ثمری نیست ای عجب

[...]

به گه کودکی مرا استاد

داد پندی که مانده است به یاد

گفت چون بر تو کار گردد سخت

از جفای سپهر سست نهاد

عرض حاجت برِ کریمی کُن

[...]

حبّذا شهباز شاهنشاه چون پروا کند

چرخ دیگر از همایون پر خود برپا کند

تا دهد چرخ کهن را شیوه ی بیداد یاد

تازه چرخی هر زمان از پر خود برپا کند

صخره صمّا اگر درّاج را گردد بنه

[...]

شکر خدا که از اثر بخت کامکار

نخل امید را ثمر عیش گشت بار

ز الطاف بی شمار شهنشاه دادگر

گردید سرفراز امیر بزرگوار

شاه زمانه ناصر دین شه که خسروان

[...]

نو بهار آمد و آراست چمن را چو عروس

موسم عشرت و هنگام کنار آمد و بوس

باغ ز انواع ریاحین چو پرطاووس است

گلستان از گل حمری همه چون چشم خروس

عارض باغ زمشّاطه گی باد بهار

[...]

فرخنده باد نوروز بر شهریار آفاق

بوالنّصر ناصرالدین شاه خجسته اخلاق

خورشید تاجداران فرخنده ظلّ یزدان

فرمانده سلاطین مولی الملوک آفاق

گر ظلّ کردگارش خواندم بود سزاوار

[...]

شد زمین سیم گون از تیر خسرو لعل رنگ

در کجا در کوهساران از چه از خون پلنگ

در بهاران نی عجب گر لاله می روید زخاک

در زمستان تیر خسرو لاله رویاند زسنگ

یک تنه شه می کند صید پلنگان جفت جفت

[...]

شد زدار محن به دار نعیم

رادمردی بزرگوار و حکیم

فخر دوران طبیب پاک سرشت

که دمش بد شفای جان سقیم

مَلک الطّب سلیل نادر شاه

[...]

ایا شمس گردون فضل و بلاغت

زتو تربیت یافته هر سخندان

تو را می سزد دعوی فضل کردن

که داری به دعوی زگفتار برهان

تو را می سزد مدحت شاه گفتن

[...]

سزد بگرید گردون اگر به حال زمین

زبعد خسرو اسلام شاه ناصر دین

میر ملوک جهان شهریار ذوالقرنین

گه قرنهایش نیاید یکی به دهر قرین

دریغ و حیف از آن خلق خوب و کریم

[...]

فروغ بزم جهان نمود وجه حسن

جمال دولت اسلام کاظم بن حسن

سپهر شوکت و حشمت جهان عز و جلال

مه سپهر مهی شمع خاندان کهن

گرانبها گهر بحر دولت ایران

[...]

خجسته طلعت والای ناصرالدین شاه

خجسته باد به بالای میر کیوان جاه

امیر دوست محمد سرآمد امرا

ستوده خازن و داماد ناصرالدین شاه

بر غم دشمنش از بهر حرز جان بخشید

[...]

به ماند بر سریر کامرانی

شهنشاه مظفر جاودانی

خدیو دادگستر ناصرالدین

شرف افزای دیهیم کیانی

جهانداری که زد بر خوان احسان

[...]

فرخنده باد نوروز بر قبلهٔ خلایق

فرخ سلیل احمد مولی الکرام صادق

آن خواجه ی که آمد چون قلب صافی وی

دامان همتش پاک زآلایش علایق

هر روز او چو نوروز فرخنده باد و فیروز

[...]

به آب و رنگ، دو گل راست اعتبار یکی

گل بهشت یکی، طلعت نگار یکی

غذای روح من آمد، دو راح روحانی

شراب عشق یکی، لعل نوش یار یکی

مرا کشد به سوی خویش، دوست با دو کمند

[...]

بشنو پند من ای خواجه بسی سود بری

پرده بر عیب کسان پوش و مکن پرده دری

باده نوشیدن در پرده شب های دراز

خوشتر از پرده دری باشد و ورد سحری

ای که دور تو به آزار کسان می گذرد

[...]

چون شمع گر به بزم وفا ترک سرکنی

سر پیش عاشقان رخ دوست برکنی

اول قدم کزین تن خاکی برون نهی

در ملک جان به حضرت جانان گذر کنی

گیری اگر حجاب دوئیت زچشم دل

[...]

چشم آن دارم کز آن آتش که بر تن می‌زنی

شعله‌ای بر جان زنی آن دم که دامن می‌زنی

از همان آتش که زد در خرمن پروانه شمع

از تجلی هر زمان ما را، به خرمن می‌زنی

حاضرم در بندگی بر هرچه فرمان می‌دهی

[...]

بگذار خواجه زسر، خواب خوش سحری

به گذشت عمر عزیز تا چند بی خبری

دنیا و هرچه در اوست، هیچ است و تو همه چیز

تا چند ای همه چیز، غم بهر هیچ خوری

ای شیخ طعنه مزن، بر می کشان که بود

[...]