گو: بشکند از چمن نهالی

گو : کم شود از افق هلالی

نقصی ز چه حال سوی حالی

افزوده کمال بر کمالی

چون کاسه و کیسه‌‌ گشت هر دو

ار باده و زرّ و سیم خالی

جز زهد و ورع چه چاره دارد

دردی کش رند لاابالی

با خلق ندارداتصالی

نه جاه طلب کند نه مالی

ای بار خدای لایزالی

ذات تو عری ز خلق و عالی

پیوسته کنم گنه که بر من

عفو تو رسد علی‌التوالی

شاه دو سرا علی عالی

آیینه ی ذات لایزالی

ای شاهد بزم بی زوالی

وی مهر سپهر لایزالی

آئینه مهر روی توحید

تمثال جهان بی مثالی

ای شوخ حریف بی محابا

[...]

قومی همه رند و لاابالی

بیرون ز تصور خیالی

افسوس که جای تُست خالی

ای خانم درة المعالی

افسوس که جای تُست خالی

ای خانم درة المعالی

افسوس که جای تست خالی

[...]

اول زده شد شراب عالی

جای رفقا عموم خالی