ای بار خدای و کردگارم

من فضل تو را سپاس دارم

زیرا که به روزگار پیری

جز شکر تو نیست غمگسارم

جز گفتن شعر زهد و طاعت

[...]

از من برمید غمگسارم

چون دید ضعیف و خنگ‌سارم

گرد در من همی نیارد

گشتن نه رفیقم و نه یارم

زین عارض همچو پر شاهین

[...]

از خواجه مظفر کریوه

امروز هزار شکر دارم

غافل نیم و یکان یکان من

بر خود شب و روز می شمارم

سر جمله آن به طبع و خاطر

[...]

الحق نه دروغ سخت زارم

تا فتنهٔ آن بت عیارم

من پار شراب وصل خوردم

امسال هنوز در خمارم

صاحب سر درد و رنج گشتم

[...]

می ده پسرا که در خمارم

آزردهٔ جور روزگارم

تا من بزیم پیاله بادا

بر دست زیار یادگارم

می رنگ کند به جامم اندر

[...]

سودا زده فراق یارم

بازیچه دست روزگارم

ناچیده گلی ز گلبن وصل

صد گونه نهاده هجر خارم

بی آنکه شراب وصل خوردم

[...]

زان دو لب چون عقیق یارم

از دیده همی عقیق بارم

کارست مرا عقیق باری

تا عشق عقیق اوست کارم

کردست سرشک من عقیقین

[...]

از هستی خود که یاد دارم

جز سایه نماند یادگارم

ور سایه ز من بریده گردد

هم نیست عجب ز روزگارم

چون یار ز من برید سایه

[...]

در دهر سیه سپیدم افکند

بخت سیه سپید کارم

با بخت سیه عتاب کردم

کز بس سیهیت دلفکارم

بخت آمد و خون گریست پیشم

[...]

زینگونه هزار و یک حصارم

با صد کم یک سلیح دارم

ویران نه چنان شده‌ست کارم

که‌آبادی خویش چشم دارم

بیرون مکنید از این دیارم

من خود به گریختن سوارم

کاری بکن ای نشان کارم

زین چَه که فرو شدم برآرم

ک‌«ای پرده‌در‌ِ صلاح‌کارم

امید تو باد پرده‌دار‌م

چون جان خود این چنین سپارم

بر جان شما چه رحمت آرم

راضی شوم و سپاس دارم

وز حکم تو سر برون نیارم

بویِ تو ز دوست یادگار‌م

چشم تو نظیر چشم یارم

روزی که رسی به نزد یارم

گو بی تو ز دست رفت کارم

تا نامه‌ای از حساب کارم

ترتیب کنم به تو سپارم

کاین نامه ز من که بی‌قرارم

نزدیک تو ای قرار کارم