گوی به دست آمده چوگان من

دامن من گشته گریبان من

آتش خورشید ز مژگان من

آب روان کرد بر ایوان من

گنجه گره کرده گریبان من

بی گرهی گنج عراق آن من

جان منی جان منی جان من

آن منی آن منی آن من

شاه منی لایق سودای من

قند منی لایق دندان من

نور منی باش در این چشم من

[...]

بانگ برآمد ز دل و جان من

که ز معشوقه پنهان من

سجده گه اصل من و فرع من

تاج سر من شه و سلطان من

خسته و بسته‌ست دل و دست من

[...]

نوبت ترجیع شد ای جان من

موج زن ای بحر درافشان من

شوق کشان کرد گریبان من

گریه زده دست به دامان من

ناله همی کرد که ای جان من

جان نه ازان دگری ، زان من !

ای لب لعلت شکرستان من

وی دهنت چشمه حیوان من

تا سر زلف تو ندیدم دگر

جمع نشد حال پریشان من

درد فراق تو هلاکم کند

[...]

جاودان این حجاب ای جان من

ای خلیل الله ِ من برهان من

منت و صد شکر تو بر جان من

ای بت شیرین لب خندان من

روی تو شد حجت ایمان من

نور یقین زد علم از جان من

مایده ای درخور احسان من

آنچه تو دیدی به سر خوان من

مور ضعیفم تو سلیمان من

من تن افسرده ام ای جان من

ای غم تو راحت و ریحان من

یاد رخت هم نفس جان من

لعل لبت پسته خندان من

دانه خال تو سپندان من

این من و تو خیزد اگر از میان

[...]

طفل شو و خُسب به دامانِ من

شیر بنوش از سرِ پستانِ من

مادر او گفت توئی جان من

میوهٔ دل نور دو چشمان من