در رمضان شد به سعادت تمام

یافت قران نامهٔ سعدین نام

پخته ازو شد چو معانی تمام

خام بود پختن سودای خام

ریخته ساقی می رنگین به جام

می ز لب شاه رسیده به کام

یافت سرا پرده در آن جا مقام

دشت درآمد زرسنها به دام

کز پدر اول برسانش سلام

وآخرش آئین دعا کن تمام

گر گهر صلح پذیرد نظام

حلقه بگوشم، به رضای تمام

جامه هندی که ندانند نام

از تنگی تن بنماید تمام

باز پسر گفت که ، بالاخرام !

کز تو برد مایهٔ تخت تو نام !

ریخت پس آن گاه به مهر تمام

داروی تلخش ز نصیحت به کام

گر شودت خصم به تدبیر رام

تیغ نشاید که کشی از نیام

از سه حصارش دو جهان یک مقام

و از دو جهان یک نفسش ده سلام

جعد که پیچیده به پا در خرام

ماهی ساق آمده در پای دام

باده چو خورشید پگه تا به شام

کرده طلوعی و غروبی به جام

چرخ یکی شد به دو ماه تمام

بزم یکی شد به دو دور مدام

آنکه چشید این قدح تلخ فام

تلخ شدش چشمهٔ حیوان به کام

گر نگری پاک رخ لاله فام

نیست گل و لاله به دیدن حرام

سوختنش دید چو معشوق خام

تا به دود سوخته بود او تمام

در غضب آورد مرا نفس خام

در دهن نفس نهادم لگام

موی سپید از اجل آرد پیام

پش خم از مرگ رساند سلام

نوبتی صبح برآمد ببام

نوبت عشّاق بگوی ای غلام

مرغ سحر در سخن آمد باز

ساز بر آواز خروسان بام

کوکبه ی قافله سالار صبح

[...]