اگر باشد در عالم ور نباشد

همه او باشد و دیگر نباشد

ز پیغمبر یقین بهتر نباشد

چو او اینجایگه رهبر نباشد

که باشد همچو او دیگر نباشد

جز او همراز و هم رهبر نباشد

در این دنیا جز او دیگر نباشد

چو او پیغامبر و رهبر نباشد

تو خودگوئی کسی دیگر نباشد

حقیقت جمله خیر و شر نباشد

ره از کوی تو چون بر در نباشد

حقیقت جز یکی رهبر نباشد

سبب من باشم و دیگر نباشد

در این سرها چو من رهبر نباشد

سگ ار چه بی‌فغان و شر نباشد

سگ ما چون سگ دیگر نباشد

شنو از مصطفی کو گفت دیوم

مسلمان شد دگر کافر نباشد

سگ اصحاب کهف و نفس پاکان

[...]

چنین سروِ روان دیگر نباشد

بر و بالا ازین خوش تر نباشد

چو تو سروی اگر آید در آغوش

کسی را این هوس در سر نباشد

که را باشد چنین ماهی که چون او

[...]

خوش آمد گُل وز آن خوشتر نباشد

که در دستت به جز ساغر نباشد

زمانِ خوشدلی دریاب و دُر یاب

که دایم در صدف گوهر نباشد

غنیمت دان و مِی خور در گلستان

[...]

رهی بی بن که هیچش سر نباشد

هوایی بد کزان بدتر نباشد

خوش آمد گل وزین خوشتر نباشد

که در دستت به جز ساغر نباشد

بجز تاج از تو کس برتر نباشد

بجز افسر ترا همسر نباشد

نثارت جان کنم گر زر نباشد

اشارت کن گرت باور نباشد

جهان از آتش آهم بسوزد

اگر از آب چشمم تر نباشد

نباشد ماه من بی مهر چندان

[...]

چرا خورشید و ماهش بر نباشد

اگر سرو از قدش کمتر نباشد

گدائی دارد ار آئینه جام

نکو بنگر که اسکندر نباشد

من از خطش شدم عاشق که میگفت

[...]

عجب راهی است راه عشق کانجا

کسی سر برکند کش سر نباشد

بشوی اوراق اگر همدرس مایی

که علمِ عشق در دفتر نباشد

دلم را جز تو کس دلبر نباشد

به جز شور توام در سر نباشد

دل فایز تو عمدا می‌کنی تنگ

که تا جای کس دیگر نباشد

بهشت از روی تو بهتر نباشد

ز حوران حسن تو کمتر نباشد

از آن لعل لب و دندان، فایز

یقین دارم که در کوثر نباشد

بهشت از روی تو بهتر نباشد

ز حوران حسن تو کمتر نباشد

از آن لعل لب و دندان، فایز

یقین دارم که در کوثر نباشد

دلم را جز تو کس دلبر نباشد

به جز شور توام در سر نباشد

دل فایز تو عمدا می کنی تنگ

که تا جای کس دیگر نباشد