ز گشت و پیچ این شلوار رنگین

خرامان رفتن و آن وضع سنگین

کند مجبور فایز را در آخر

که مجنون وار خارج گردد از دین

مکش شانه به این زلفان پرچین

مران افواج هندو را به ماچین

همی ترسم سپاه کفر فایز !

در آرد در تصرف کشور دین

خلیفه قطب این باشد به تعیین

بنزد اهل ذوق از روی تمکین

با ینمعنی که بعد از نفی کونین

شهود ذات ثابت گشت بالعین

دگر بشنو ز صوفی شرح تلوین

که از حالت رهرو گشته تعیین

ظهورش در شئوم اوست بالعین

دو حضرت را اجابت بر سوالین

دگر صولی که داند سر کونین

نماید شرح از ذوالعقل و العین

تبا شد حاجبی پیش تو ما بین

تو را خواند صفی ذوالعقل و العین

بود آن واسطه ما بین شیئین

نباشد جز لطیفه ربط ما بین

بود سرالقدر علمش بهر عین

کز و شد منطبع احوال کونین

بود آنجا مقام قاب قوسین

احد نگذاشت باقی نام اثنین

سوادالوجه چون گشتی زدارین

ز پیشت خاست یکجا گرد کونین

پس از عمری مرا عار آید از این

که خواهم چاره از مخلوق مسکین

از آنرو در نبی بعد از تبیین

بصد یقین تو را حق کرده تلقین

بود آن طاهرالسر کوبکونین

ز حق غافل نشد یا طرفه‌العین

فروشد بسط جلوه بر بساتین

دهد بسط آن صلابت بر سلاطین

رساندن حق جلوه بربساتین

رساندن حق سبزی بر ریاحین

میان این دو معنی فرق بین

در استعمال باشد باقر این

گرت فتح مبین باشد مبین

خود آن فتح از ولایت شد معین

شود خارج ز حد قاب قوسین

نه در یادش احد ماند نه اثنین