چو ملکم این چنین زیر نگین است

چه جای ملکت روی زمین است

نصیب اوستادم چون چنین است

کجا شاگرد را امید دین است‌؟

حَسود سرکشت گر سرنشین است

چو مارش سر بکَف کان سرچنین است

که شرط مرد دانا این چنین است

به هر کاری که باشد پیشه این است

که از بهر چرا عالم چنین است

که آن یک آسمان این یک زمین است

ریا و عجب کوه آتشین است

نمی‌دانی که کوه دوزخ این است

همه عالم مرا زیر نگین است

که ملک من همه روی زمین است

بسی کوکب که بر چرخ برین است

صد و ده بار مهتر از زمین است

که یا رب بام زندانت چنین است

که گویی چون نگار‌ستان چین است

گرت ملک جهان زیر نگین است

بآخر جای تو زیر زمین است

جهودی در جهودی این چنین است

ندانم چونست او کو اهل دین است

تو بشناس آنکه او هادی دین است

یقین میدان که شاه مرسلین است

تو آن درویش دان کان راه بین است

حقیقت بر طریق شاه دین است

حدیث لو خلق را معنی این است

طریق راستی در دین همین است

هر آنکس کو ریائی شد یقین است

برو هم مالک دوزخ نگین است

علی را بنده بودن اصل دین است

بنزد من سلیمانی همین است

حقیقت احتسابت کار دین است

حساب تو برب العالمین است

حقیقت علم و دانش علم دین است

بدان تو علم ما حق‌الیقین است

تو خود را گر شناسی علم دین است

حقیقت علم را معنی همین است

چو مختار خداوند من این است

بدین گفته هزاران آفرین است