فتاده روی صحرا نیل در نیل

گرفته گرد کحلی میل در میل

فضایی دید شادی میل در میل

کشیده پیلبانان پیل در پیل

ملک در پی شتابان گشت چون سیل

فغان الامان برخاست از خیل

بهشتی پیکری کز غایت لطف

سپاه نیکوان را بود سر خیل

سرآمد حسن او و دوزخی شد

فاغشی وجهه قطعا من اللیل

به حسن خلق و لطف خلق بی قیل

بود یوسف درین مصر فلک نیل

درین محرابی خورشید قندیل

فکنده غلغل تسبیح و تهلیل

به هر کشور که افتد در دلت میل

تو را سازم به زودی شاه آن خیل

برآمد بانگ رهدانان به تعجیل

که اینک شهر مصر و ساحل نیل

همه صف ها کشیده میل در میل

نثار افشان گذشتند از لب نیل

گهی چون سیل هر وادی به تعجیل

شدی با دیده گریان سوی نیل

ازار نیلگون بسته به تعجیل

چو سیمین سروری آمد بر لب نیل

بنا کرد از پس رفتن به تعجیل

عبادتخانه ای بر ساحل نیل

که هرک افتد پسند وی ازان خیل

به وقت خواب سوی او کند میل

به مه خطی کشید از نیل چون میل

که شد مصر جمال آباد ازان نیل

به خوش رفتن در آن خوی بودیش میل

چو آن گرد آمده از قطره ها سیل

چو پا در یک رکاب آورد جبریل

بدو گفتا مکن زین بیش تعجیل

چنین گوید که با هر جانب از نیل

که جسم پاک یوسف یافت تحویل

چنان آن صورتش ره زد به تمثیل

که بر مریم به بکری نقش جبریل

وگر بی صبر باشد مرد، بی قیل

پشیمانی خورد من بعد تعجیل

به وقت صبح ذاکر شو که بی قیل

بود ذرات در تسبیح و تهلیل