جوانی را دلی پر خون جگرسوز

مگر بر دار می‌کردند آن روز

خلاصی ده مرا یا مرگ امروز

که من طاقت ندارم اندرین سوز

چنین نقلست در اخبار کان روز

که برخیزد قیامت وان همه سوز

دعا می‌کرد آن دلخسته هر روز

که یارب این همه ناکامی و سوز

عزیمت کرد آن شب مردِ دلسوز

که نبوَد جز نمازش کار تا روز

چو گبری بیش دارد از تو این سوز

مسلمانی پس از گبری بیاموز

شنیدم من که عزرائیل جانسوز

در ایوان سلیمان رفت یک روز

چو اینجا دیدمش ماندم در این سوز

کز اینجا چون رود آنجا به سه روز

عجب نیست آن، عجب اینست کین سوز

گذارد عاشقی در زندگی روز

به دست خویش یک یک خار دلدوز

برون می‌کرد از پایش همه روز

چنان اَوجی که دارد عشق جان سوز

کس آنجا کی رسد آخر بیک روز

ز عیسی آن یکی درخواست یک روز

که نام مهتر حقّم درآموز

یکی دیوانه‌ای گریان و دل‌سوز

شبی در پیش کعبه بود تا روز

در آن ویرانه شد محمود یک روز

یکی دیوانه‌ای را دید پر سوز

دمی ابلیس خالی نیست زین سوز

ز ابلیس لعین مردی درآموز

چه لعنت می‌کنی او را شب و روز

ازو باری مسلمانی درآموز

اگر تو جادوئی می‌خواهی امروز

بلعنت شاد شو ورنه بیاموز

ز دل آهی برآورد آن جگر سوز

که گفتی گشت عالم آتش‌افروز

بدل می‌گفت بهلول جگر سوز

که هان ای دل چه خواهی کرد امروز

چگونه گویمت ای عالم افروز

که یک دم دوستی از من درآموز