درون خاطرش حق در نظر بود

از آن حیدر ز صورت بیخبر بود

که از هر دو جهان او بیخبر بود

که یارش جملگی اندر نظر بود

در آن سر میبدانی کین چه سر بود

خوشا آنکس که اینجا باخبر بود

نظرها گرم و جانها در جگر بود

خردها مست و دلها بی‌خبر بود

شکر خود نیشکر خائی دگر بود

که سر تا پا ز شیرینی شکر بود

ولی اندر نهان کاری دگر بود

که خلقی زان حکایت بی‌خبر بود

ملک مهراج را هژده پسر بود

سپاه و ملک و گنج از حد بدر بود

ز بس رفتار کز اسپ و شتر بود

در و دشت از هلال و بدر پر بود

نبود آن چتر کش بالای سر بود

فلک را از خدنگ او سپر بود

ولی از ذوق عشقش چون اثر بود

بر او هر تیرگویی نیشکر بود

ز شاهی گرچه او با زیب و فر بود

ولی با عشق میلش بیشتر(بود)

به سوی مریمش گرچه نظر بود

تنش آنجا و دل جای دگر بود

به ظاهر گرچه می در جام زر بود

نه می بود آن همه خون جگر بود

چو آب چشم خویشش در نظر بود

چرا کز آب صدره پاکتر بود

به صیدی گرچه هر یک را نظر بود

ملک را چشم بر صیدی دگر بود

چو بادش گرچه گلگون در گذر بود

ولی گلگون اشکش تیزتر بود

زمین از تابه آتش بتر بود

جهان را داغی از وی بر جگر بود

تو بودی آنکه منظور نظر بود

فروغ عارضت نور بصر بود

به تارک نارون را زان سپر بود

که از سنگ تگرگش بیم سر بود

یکی بودند تا از جان اثر بود

بهمشان میل هردم بیشتر بود