یکی داری حقیقت نور ذاتی

یقین میدانم اکنون بی صفاتی

تو خود اصل تمام کایناتی

حقیقت در عیان نور ذاتی

سمواتی ولیکن عکس ذاتی

شده اعیان صفات اندر صفاتی

خدا را دان اگر صاحب صفاتی

اناالحق زن که کلّی عین ذاتی

بنادانی لب آب حیاتی

نمیدانی و مانده در مماتی

تو خورشیدی و نور کائناتی

چو نیکو باز بینی نور ذاتی

ندیدم عاشق پاکیزه ذاتی

که او را باشد از این سر ثباتی

دمادم اقتلونی یا ثقاتی

پس آنگه اِنَّ فی قتلی حیاتی

ز دید مرد کی یابد حیاتی

در آخر باشد او دیدار ذاتی

ز فیض نور میروید نباتی

ز حیوان بعد از آن آرد حیاتی

انالحق با تو میگویم که ذاتی

مرا بنموده در عین صفاتی

همه در تست و تو عین صفاتی

چرا غافل ز دید نور ذاتی

براه شرع ایشان رو که ذاتی

که این دم مانده در عین صفاتی

دم از عین حقیقت زن که ذاتی

نموده روی از فعل صفاتی

تو نور جوهر ذات و صفاتی

که از حضرت کنون عین حیاتی

حقیقت گنج ذات اندر صفاتی

ندانم این بیان جز نور ذاتی

نه ذاتی این زمان عین صفاتی

در امکان حیاتی در مماتی

نفخت فیه من روح از صفاتی

که از نفخ یقین اعیان ذاتی

تو نوری ودر این دریای ذاتی

کنون اعیان و پنهان صفاتی

در اینجا چون نمودار صفاتی

ولی آخر عجائب بی ثباتی