شیر در خواب گنج و مال بود

روی نیکو و حلال بُوَد

هرکه را عشق آن جمال بود

درد بی‌دال و ری و دال بود

آن زمان کت همه کمال بُوَد

کوکب نحس در وبال بُوَد

زر به عقبی ده ار حلال بود

که دل آنجا بود که مال بود

ای بزرگی که پایه قدرت

اولش غایت کمال بود

آفتاب سعادتت آن نیست

کش پس استوار زوال بود

زین تحیت پس از دعا و ثنا

[...]

وصل بی درد و غم محال بود

دل افسرده بی وصال بود

هر که او عاشق جمال بود

شاهدش خود گواه حال بود

گر بود پاکباز شاهد نیز

پاک و روشن‌تر از زلال بود

حال اگر برخلاف این باشد

[...]

ما نباشیم و این جلال بود

لم یزل بود لایزال بود

وزن و قدر ار به اعتدال بود

تن مصفا و جان زلال بود

اگر آن نور نیک حال بود

عیش این سایه بر کمال بود

شاهی تن ز اعتدال بود

به طلب کردن کمال بود

به ضرورت نجس حلال بود

بیضرورت نفس وبال بود

نظر دل چو بر کمال بود

عشق خوانند و عشق حال بود

سخن عاشقان به حال بود

نه به آواز و قیل و قال بود

نظر دل چو بر جمال بود

عشق خوانند و عشق حال بود

هرچه فانیست خود خیال بود

فکر فانی ترا وبال بود

عشق پیرایه جمال بود

عشق سرمایه وصال بود

چون مکان را مکان محال بود

خالق اندر مکان خیال بود

زانکه آن حال اگر کمال بود

نقص ضد است و آن محال بود

هرچه زو آید آن کمال بود

غیر از این بدعت و ضلال بود