وانکه تشبیه داشت یا تعطیل

نیست بر جادۀ سواء سبیل

نکند اسم ذات را تبدیل

عقل کل نیست جز که اسرافیل

باز تفصیل کار اسرافیل

روح میکائیل است و عزرائیل

کرد کوری چشم​های علیل

روشن این راه را بلاتبدیل

خانه​ای کاندر اوست این قندیل

تن انسان بود بدین تأویل

همه قرآن به کلی است دلیل

بلکه تورات نیز با انجیل

کرد رسطالیس اول این تفصیل

یافت آخر ز بوعلی تکمیل

چشمه آب از میانه نیل

گر جدا می‌کنی بگردد پیل

نیست کس را به حسن روی تو قیل

چه توان گفت روشن است دلیل

با لیت چشم را مضایقه چیست

م ت کی دیده به نقل بخیل

می کشد سر ز خاک پای تو زلف

[...]

گرچه گشتم به تیغ هجر قتیل

لیس قلبی الی سواک یمیل

نیست از کحل خاک راه تو دور

گر کند دیده روشن از دو سه میل

صد رهم گر به خلد بنمایی

[...]

ای زده دم ز سبکروحی خویش

انت والله تقیل و ثقیل

با وجود تو کم است از پشه

در ترازوی گرانجانی پیل

ایمنی از تغیر و تبدیل

فارغی از تحیز و تحویل

تا که حاصل شود بدین تبدیل

نام او در بدایت تنزیل

هر چه باشد ز جنس خیر و جمیل

بین ز اوصاف ذات او بی قیل

وحی تنزیل و رؤیت جبریل

هست احکام آن جهان بی قیل

طالبان را شود به توبه دلیل

بنماید به سوی زهد سبیل

دور باش از تهتک و تعجیل

کام گیر از تأمل و ترتیل

نه بر آنها ز روی عقل دلیل

نه بدان ها ز کوی نقل سبیل

غرس اشجار آن به سعی جمیل

سبحله حمد له ست پس تهلیل

این بود مجمل سخن بی قیل

شرح آن گوش کن علی التفصیل