ای برادر زکی بمرد و بشد

تا یکی به ز ما قرین جوید

تا ز آب حیات آن عالم

تن و جان از عدم فرو شوید

من ز غم مرده‌ام که کی بود او

[...]

هر که او لذت جهان جوید

روز و شب در پی جهان پوید

مرد باید که قوت جان جوید

هر چه گوید همه زجان گوید

جان چو از تن مفارقت جوید

هر یکی سوی اصل خود پوید

سوسماری ثنای او گوید

اژدهائی رضای او جوید

آدمی سوی حق همی پوید

آن نکوتر که شکر او گوید

کز پی غیب مرده ره پوید

وز پی عیب کل کله جوید

حق تعالی چنین همی گوید

دل او را به لطف می‌جوید

به زبانی فصیح می‌گوید

در جهان صیدِِ خویش می‌جوید

صورت قهر در دلش روید

هر که جز مهر حضرتت جوید

سوی جان پلید کی پوید

هست او پاک پاک را جوید

چون سوی راه بیخودی پوید

نقش خود زاب روی خود شوید

هرکه مر عقل را بینبوید

از حدیثش همه نکت روید

خیره می‌گردد و همی گوید

که فلان کون به نیک می‌شوید

چون خرد سوی هر دلی پوید

وز دل هرکسی سخن گوید

مرد نبود که گرد خود پوید

مرد راه نجات خود جوید

به مشام آنکه گل بینبوید

از مشامش نشاط دل روید

کآرزو و هوس کسی جوید

کو همه راه بی‌خودی پوید

در آن جان که مدح او گوید

جان آن دل گل بقا بوید

شاه کو تاج پر گهر جوید

گهر تیغ را به خون شوید