ای پسر بوهریره را میدان

پیشوا و امام بی طرفان

پسر من غلام حیدر خان

شکلائی است تازه اندر خوان

رحمتی کن ز حق عوض بستان

گر شنیدی کماتدین تدان

مرکز ملک جم بود «تهران »

«پکن » از چین و «کابل » از افغان

لیک بر هر نرینه واجب دان

که خروس همیکند قربان

چون گذارت فتد بگورستان

بر مزار گذشتگان بر خوان

کارم از جهل گوهر اندر کان

نور بر چرخ و قطره در عمان

افقی زیر تیر خط قرآن

مایلی ز آن همه بداهت دان

سهل مریخ یا مثلث آن

شد فضائی سه گوشه جاویدان

چون گذارت فتد به گورستان

بر مزار گذشتگان برخوان

کارم از جهل گوهر اندرکان

نور بر چرخ و قطره در عمان

قنبل الدوله مقبل دیوان

آن که نبْوَد مثال او شیطان

قد او نیست جز چهار وجب

نصف او گشته در زمین پنهان

هیچ سروی به قامتش نرسد

[...]

شب عید عُمَر به قول زنان

من در این خانه بوده‌ام مهمان

همچنین بر تمامِ آقایان

عرضِ اخلاصِ بنده را برسان

بندها را جوید با دندان

تا که در برد شیر از آن جا جان

ای صبا رو به جانب تهران

دوستان را ز من سلام رسان

دوست گفتم زگفت خود خجلم

دوستی رخت بست از طهران

همه مانند کبک در دی ماه

[...]

بهتر است از برای مرد جوان

یک درم دین ز صد درم وجدان

قتل و دزدی و غیبت و بهتان

نیست گردد چو عقل شد سلطان

شرف آدمی است بر حیوان

رقت و انفعال و حس نهان

پس نگه کردم اندر آن دالان

دیدم آنجا گروهی از یاران