ختم این سرّ کن تو ای عطّار ما

تا شوی در ملک معنی یار ما

تو کجا دریابی این اسرار ما

گرچه سرگردان شدی در کار ما

چون دو دل شد موسی اندر کار ما

گاه خصم ماست و گاهی یار ما

ای چراغ چشم توفان بار ما

بیش ازین غافل مباش از کار ما

هر زمانی در به روی ما مبند

گر چه کوته دیده‌ای دیوار ما

شکر آن که خواب می‌گیرد به شب

[...]

ای غم عشق تو یار غار ما

جز غمت خود کس نزیبد یار ما

کار ما با غم حوالت کرده‌ای

نی، به این‌ها برنیاید کارما

در ازل جان دل به مهرت داد و این

[...]

گر به جستن یافت گشتی یار ما

غیر جویایی نبودی کار ما

گر شدی دیدار او دیدن به خواب

خواب جستی دیده بیدار ما

گر به داغش سینه زخمی یافتی

[...]

از کرم بنواخت ما را یار ما

لاجرم بالا گرفته کار ما

جان فروشانیم در بازار عشق

تن چه باشد در سر بازار ما

آب چشم ما به هر سو می رود

[...]

چون پریشان است زلف یار ما

جز پریشانی نباشد کار ما

او بهر صورت که بنماید جمال

هم بدان معنی بود اظهار ما

گفت آن خورشید مه رویان به بین

[...]

گر شگفت آید ترا گفتار ما

نبود انصاف ار کنی انکار ما

دیده‌ای کو دید جز دیدار ما

کی سزاوار است بر رخسار ما

کارساز ما به فکر کار ما

فکر ما و کار ما آزار ما

آن سروش قهر از اسرار ما

چون تو را آورد بر دربار ما

می بُکشتندی ز کین اخیار ما

متفق بودند در آزار ما

دانه شد نابود و خشک اشجار ما

موش قحط افتاد در انبار ما

رحمت آرد بر دل افکار ما

بخشد او بر ناله‌های زار ما

بر سر لطف آمد آن دلدار ما

جان فدای یار شیرین کار ما

در دل چون سنگ او تاثیر کرد

عاقبت این ناله های زار ما

می خلید اندر دل ما خارها

[...]

لااله سرمایه ی اسرار ما

رشته اش شیرازه ی افکار ما

می تراشد مهر تو اطوار ما

فکر ما گفتار ما کردار ما

پخته از دستت اساس کار ما

چاره ئی فرما پی آزار ما

نیست خالی، دوش ما از بار ما

کوشش اندر دست ما، افزار ما