خود درون گوهر است آن سرّ غیب

من برون آرم از آن چون زرزجیب

من ندارم بحث بالا و نشیب

زآنکه دارم گنج سلطانی بجیب

علم معنی کاروان سرّ غیب

دامن من چاک کرده تا به جیب

علم معنی مهدیم دارد بغیب

زآنکه آن شه سرّها دارد بجیب

علم معنی مهدیم دارد ز غیب

زانکه آن شه سرّها دارد به جیب

داده‌اند او را بسی معنی ز غیب

چونکه در ذاتش نبوده هیچ عیب

ختم کن عطّار و سردرکش بجیب

تا بیابی بوی اسرارش ز غیب

پیش من یعنی بگو اسرار غیب

تا شود صافی ضمیر من ز عیب

هر که دارد پرورش از مرد غیب

او ندارد در نهاد خویش عیب

هر زمانی صورتی دارد عجیب

از کمال حق نباشد این غریب

ای تو نور مظهر و اسرار غیب

سربرآورده تو پاکان را ز حبیب

مصطفی و مرتضی دان سرّ غیب

خود محبّش را نباشد هیچ عیب

معنی اوّل رسید اسرار غیب

معنی آخر برآورد او ز جیب

پس مرا عزت نصیب است از حبیب

بی نصیبی تو زعزت بی نصیب

در حقیقت بی مجاز و عیب و ریب

ملهم لوح دلی نقاش غیب

هر کرا گنجی بود خاصه غریب

دیگران را کی گذارد بی نصیب

کودک دلداده را مرد ادیب

کرد از مکتب نشستن بی نصیب

هست مرغ عاشق ما عندلیب

واو ندارد هیچ جز دستان نصیب

گه بود کز نور شرع و نور غیب

گاه گویم از هنر گاهی ز عیب

هرکجا رفتم به بالا و نشیب

جمله را ازجان من نورست وزیب