هر که از خورشید باشد پشت گرم

سخت رو باشد نه بیم او را نه شرم

هم مثال ناقصی دست آورم

تا ز حیرانی خرد را وا خرم

گفت اگر پایهٔ سوم را بسپرم

وهم آید که مثال عمرم

مرده زنده کرد عیسی از کرم

من به کف خالق عیسی درم

گر عصاهای خدا را بشمرم

زرق این فرعونیان را بر درم

درگهی را که آزمودم در کرم

حاجت نو را بدان جانب برم

آن چراغ او به پیش صرصرم

خود چه باشد ای مهین پیغامبرم‌؟

آن یکی بانگ این که اینک حاضرم

بانگ دیگر بنگر اندر آخرم

وانگهان گفته خدا که ننگرم

من به ظاهر من به باطن ناظرم

زین بترها که نمی‌گویم ز شرم

تا نگردد طبع معکوس تو گرم

که برو کتاب تا مرغت خرم

یا مویز و جوز و فستق آورم

گر ببرد او به قهر خود سرم

شاه بخشد شصت جان دیگرم

کژ شود پالان و رختم بر سرم

وز مکاری هر زمان زخمی خورم

عمر بیشم ده که تا گه می‌خورم

دایم اینم ده که بس بدگوهرم

ننگرم در تو در آن دل بنگرم

تحفه او را آر ای جان بر درم

آن یکی می‌گفت من پیغامبرم

از همه پیغامبران فاضلترم

چون بخوردی می‌کشد سوی حرم

دخل را خرجی بباید لاجرم

دخل از آنجا آمدستش لاجرم

هم در آنجا می‌کند داد و کرم

پیش از آنک روزگار خود برم

عمر با ایشان به پایان آورم

من ازین تقلیب بویی می‌برم

بدگمانی می‌دود اندر سرم