نفسها را تا مروض کرده‌ام

زین ستوران بس لگدها خورده‌ام

هر چه محبوبم کند من کرده‌ام

او منم من او چه گر در پرده‌ام

بارها من امتحانش کرده‌ام

خوب‌تر از تو بدو بسپرده‌ام

زان مثال برگ دی پژمرده‌ام

کز بهشت وصل گندم خورده‌ام

در فلان طاقیش مدفون کرده‌ام

من غم آن یار پیشین خورده‌ام

بر سر گنج از گدایی مرده‌ام

زانک اندر غفلت و در پرده‌ام

نسخه ای از ذکر جمعی کرده ام

از شراب دوست کامی خورده ام

سالها در عشق تو خون خورده ام

رنجها از دست هجران برده ام

تا مگر بینم دمی رخسار تو

جان و دل ایثار پایت کرده ام

مردم چشمم که بینایی دروست

[...]

مهوشان روم را آزرده ام

نا خوشان شوم را پرورده ام

سالها چون غنچه دل خون کرده ام

تا گلی چون تو به دست آورده ام

بر کریمی تو اذعان کرده‌ام

پیشت از جرم ارمغان آورده‌ام

نعمتی را شکر اگر هم کرده‌ام

جای خدمت مدحتی آورده‌ام

ساقیا بنگر چسان دل مرده ام

آتشی در من فکن کافسرده ام

یکدلی اندر رهی گم کرده ام

پی به اینجا در طلب آورده ام

عمر خود گر صرف عصیان کرده ام

این دو را لیکن شفیع آورده ام

دختری هستم شهود آورده‌ام

نه پسر دارم نه شوهر کرده‌ام

اندرین وادی که روی آورده ام

نیست بی خود یوسفی گم کرده ام

ساربانا هل ز محمل پرده ام

کاندرین وادی دلی گم کرده ام

گفت کای جان نهان در پرده ام

این توئی یا من نشان گم کرده ام

گر کبایر ور صغایر کرده‌ام

برمگیر از روی عصیان پرده‌ام