تا دل لایعقلم دیوانه شد

در جهان عشق تو افسانه شد

آشنایی یافت با سودای تو

وز همه کار جهان بیگانه شد

پیش شمع روی چون خورشید تو

[...]

عقل با علم و حیا همخانه شد

هم می و میخانه و جانانه شد

علم معنی را محبّت دانه شد

بعد از آنش آدمی همخانه شد

هر که در معنیّ بما همخانه شد

در میان مردمان دیوانه شد

هرکه عادل گشت او مردانه شد

او ز مذهبهای بد بیگانه شد

شیخ با خواجه درون خانه شد

رفتنش مقصود آن جانانه شد

خواجه‌ای در شهر ما دیوانه شد

وز خرد یکبارگی بیگانه شد

هر که او از خویش خود بیگانه شد

نامش از روی بدی افسانه شد

او ز شر عامه اندر خانه شد

او ز ننگ عاقلان دیوانه شد

زین شفیع خویشتن بیگانه شد

زین تعجب خلق در افسانه شد

تا دل مسکین من دیوانه شد

در غم عشق رخت افسانه شد

تا شد او با درد عشقت آشنا

بی تکلّف از جهان بیگانه شد

خان و مان بر باد مهرت داده ام

[...]

جان بدرد دلبری دیوانه شد

وزخیال غیر او بیگانه شد

شب درآمد باز سوی خانه شد

با زن خود بر سر افسانه شد

باز شب شد نوبت افسانه شد

وین زبانم در دهان چون لانه شد

اشتر جانم‌ دگر دیوانه‌ شد

جانب‌ صحرا دوان از خانه‌ شد

کز چه‌ باعث‌ او چنین‌ دیوانه‌ شد

وز جنون اندر جهان افسانه‌ شد

آن زمان اندر جدل مردانه شد

گرم در خونریزی به بیگانه شد

بر در این خانه چون ویرانه شد

حلقه زد خورشید و صاحبخانه شد

مردمی اندر جهان افسانه شد

آدمی از آدمی بیگانه شد

مسلم از سر نبی بیگانه شد

باز این بیت الحرم بتخانه شد