مرکب همت سوی اسباب راند

از مسبب لاجرم محجوب ماند

چون زری با اصل رفت و مس بماند

طبع سیر آمد طلاق او براند

خویشتن را اعجمی کرد و براند

گفته‌های بس خشن بر جمع خواند

چونک موسی بازگشت و او بماند

اهل رای و مشورت را پیش خواند

راههای آمدن یادت نماند

لیک رمزی بر تو بر خواهیم خواند

آن یکی را یار پیش خود نشاند

نامه بیرون کرد و پیش یار خواند

مر علی را در مثالی شیر خواند

شیر مثل او نباشد گرچه راند

از پس آن محو قبض او نماند

پرگشاد و بسط شد مرکب براند

لاجرم چون سایه سوی اصل راند

ضال مه گم کرد و ز استایش بماند

قوت استادن از خجلت نماند

در رکوع از شرم تسبیحی بخواند

سالها درحسرت ایشان بماند

عمرها در شوق ایشان اشک راند

یک‌دمی دیگر برین تشنیع راند

باز داودش به پیش خویش خواند

کو مبدل گشت و جنس تن نماند

هر که را حق در مقام دل نشاند

یک دو میدان در پی عیسی براند

پس بجد جد عیسی را بخواند

گفت آخر مسجد اندر کس نماند

کیت وا می‌دارد آنجا کت نشاند

خواجه از دورش بدید و خیره ماند

از تحیر اهل آن ده را بخواند

این بیان اکنون چو خر بر یخ بماند

چون نشاید بر جهود انجیل خواند

این سببها آن اثرها را نماند

کس نداند چونش جای آن نشاند

گفت تاب فرقتم زین پس نماند

صبر کی داند خلاعت را نشاند

تلخ و شیرین در ژغاژغ یک شی‌اند

نقص از آن افتاد که همدل نیند