نونهال من چو دید آیینه را

از گریبان گل دمید آیینه را

خلق خوش با سینهٔ صفای تو است

هیچ کس بی رو ندید آیینه را

از گداز شرم پیش عارضش

[...]

برد یاد او دل غم پیشه را

جوش می برداشت از جا شیشه را

شمع سان گلهای داغت بر سرم

می دواند تا کف پا ریشه را

چشمش از هر جنبش مژگان شوخ

[...]

هست هر حرف تو شکر را جواب

و آن دو لب قند مکرر را جواب

قطرهٔ اشک نهان در دیده ام

در صدف گردیده گوهر را جواب

حسن رخسار و دهان تنگ او

[...]

زور شور گریه ای می شد به خواب

خواب می آرد بلی آواز آب

بوی تحقیق از مقلد نشنوی

کس نگیرد از گل کاغذ، گلاب

در بلند و پست دنیای اسیر

[...]

مست و بیخود شوخ من افتاده است

بر زمین همچون چمن افتاده است

هر که در تعریف خود کوشد مدام

بر زبان خویشتن افتاده است

گوهر معنی نمی جویند خلق

[...]

هر کرا دل بی غبار کینه است

خشت دیوار تنش آیینه است

دل که پنهان در صفای سینه است

پیچ و تابش جوهر آیینه است

بادهٔ جامم گداز دل بود

[...]

دشمن جان و تنش تاج زر است

هر که همچون شمع زرین افسر است

سبزهٔ خط را دهد نشو و نما

داد از حسنت که دشمن پرور است

با خیال آن سر مژگان مرا

[...]

طرهٔ مشکین چو جانان دسته بست

دل ز دود آه ریحان دسته بست

از دریدن در غمت دل غنچه وار

یک بغل چاک گریبان دسته بست

بسکه شب در اشکریزیها فشرد

[...]

چشم دل بگشا که جوش حسن اوست

برگ برگ انجمن آیینه دار حسن اوست

یک بغل چاک گریبان را کند گردآوری

با دل هر غنچهٔ گل خارخار حسن اوست

عار باشد عارضش را گر دهی نسبت بگل

[...]

هر دلی کز دست شد پابست اوست

پای بست حسن بالا دست اوست

سوختن صد داغ بر دل در دمی

کارهای عشق آتش دست اوست

ناوکش جست از دل و من بی خبر

[...]

اشک ما موج شراب دل بود

آه ما دود کباب دل بود

خالهای عارض او جا به جا

نقطه های انتخاب دل بود

سرمه و خال است باب چشم و روی

[...]

بهره از یاری یاری نیستش

هر که طبع بردباری نیستش

هر که دل در زلف یاری نیستش

یک سر مو اعتباری نیستش

هر که ترک بندگی کرده شعار

[...]

جمله عالم را هویدا کرد عشق

آنچه پنهان بود پیدا کرد عشق

عقل را در شهربند غم گذاشت

عیشها در کوه و صحرا کرد عشق

از سویدای دلم بودش مداد

[...]

نیست جای پانهادن بر زمین

پرگل است امروز سرتاسر زمین

بسکه بار منت زلفت کشد

می گدازد نافه آهو بر زمین

در غمش از تندباد آه ما

[...]

حبذا کشمیر و جوهر ناک او

حوض کوثر در بهشت آماده است

گر نه او آیینهٔ وجه الله است

دایما آبش چرا استاده است

سید تالابها می خوانمش

[...]

حبذا نواب حفظ الله خان

آنکه چشم مهر و مه مثلش ندید

دست خیاط قضا نام خدا

خلعت دولت بر اندامش برید

خنجر قهرش دل گردان شکافت

[...]