سپه ماند از بردع واردبیل

از ارمنیه نیز بی‌مرد وخیل

به منزل رسیدند و بفزود خیل

گرفتند تازان ره اردبیل

یکی خفته بر تیغ دندان پیل

یکی ایمن از موج دریای نیل

همه کوس بستند بر پشت پیل

زمین شد به کردار دریای نیل

بفرمود تاکوس برپشت پیل

ببستند وشد گرد لشکر چونیل

زپیکان چنان گشت خرطوم پیل

توگفتی شد از خستگی پیل نیل

چو آذرگشسپ و دگر شیر ذیل

چو زنگوی گستاخ با شیر و پیل

چو برخیزد آواز طبل رحیل

به خاک اندر آید سر مور وپیل

به پیش سپاه اندر آمد چو پیل

زمین شد به کردار دریای نیل

ز ارمینیه تا در اردبیل

پراگنده شد لشکرش خیل خیل

که دادی بدو بردع و اردبیل

یکی نامور گشت باکوس وخیل

سپاه اندر آمد پس پشت پیل

زمین شد بکردار دریای نیل

چو بادان پیروز و چون شیر زیل

که با داد بودند و با زور پیل

مرا سهم دادی که در پای پیل

تنت را بسایم چو دریای نیل

بزد مهره بر کوههٔ ژنده پیل

زمین شد بکردار دریای نیل

نگه کرد کیخسرو از پشت پیل

بدید آن سپه را زده بر دو میل

ز چاک سلیح و ز آوای پیل

تو گفتی بیاگند گیتی به نیل

ز نعل ستوران وز پای پیل

جهان شد بکردار دریای نیل

بدو گفت چندان سپاهست و پیل

که روی زمین گشت برسان نیل

بفرمود تا مهد بر پشت پیل

ببستند و شد روی گیتی چو نیل