خام‌کن پخته تدبیرها

عذر پذیرنده تقصیر‌ها

تا شود فاروق این تزویرها

تا بود دستور این تدبیرها

می‌فشاند خاک بر تدبیرها

می‌دراند حلقهٔ زنجیرها

سر شکن خامه تدبیرها

خامه کش نامه تقصیرها

در حرم عفو تو تقصیرها

خورده ز غفران تو تشویرها

ای ز مژگانت مرا چون خوشه در دل تیرها

بر سرم چون برگ بید از غمزه ات شمشیرها

خفته در راه تو از عجز ای غزال شیرگیر

دست بر بالای یکدیگر نهاده شیرها

گرچه در راه تو عمرم صرف شد چون گردباد

[...]

ای زبون در حلقه زنجیر زلفت شیرها

سر به صحرا داده چشم خوشت نخجیرها

شوق احرام زمین بوس تو هر شب می کند

سنبلستان خاک را از طره شبگیرها

می کند باد صبا هر روز پیش از آفتاب

[...]

اندیشه نبود عشق را از موجه شمشیرها

سیر چراغان می کند مجنون ز چشم شیرها

چون موجه ریگ روان در دشت جولان می زند

از شورش سودای من شیرازه زنجیرها

روزی که نقش زلف او بر آب زد دست قضا

[...]

به اجرای احکام تقدیرها

به هرزه در آیی تدبیرها

چو پیکان بهم کرده جا تیرها

چو جوهر به هم رفته شمشیرها!

برده تیغ ابرویت آب از دم شمشیرها

زخم کاری خورده‌ای مژگان شوخت تیرها

پیش خطت عاشقان را کم شده تدبیرها

ای زبون در حلقه زنجیر زلف شیرها

پیچ و تاب زلف مشکینت شده زنجیرها

بند بر پا مانده در زنجیر زلفت شیرها

دردم افزون شد نمی‌دانم ز عشقت چون کنم

با وجود آن‌که کردم در غمت تدبیرها

چون خلاصی کس تواند یافتن از کوی او

[...]

روح را سر پا نهند زنجیرها

در هلاک او کنند تدبیرها

گرد آیید ای همه نخجیرها

سینه بگشایید سوی تیرها

چو نگشود کاری ز تدبیرها

زدم زخمه بر ساز تزویرها

ای از شکنج زلف تو بر پای دل زنجیرها

بگسسته تار طره‌ات عقد همه تدبیرها

در پیشهٔ عشق ار رسی بینی عجایب‌ها بسی

کآنجا به صید شیرها آموخته نخجیرها

زاهد بنه سبحه ز کف زنّار بربند از شعف

[...]

تا مسافران ز ره آید بشیرها

تا زان بشیرهاست چو منت پذیرها

تا در دول مراوده است از سفیرها

تا از ملل شک است و یقین در ضمیرها

گوید اجل عدوی ترا رو بمیر، ها

گوید امل محب ترا می بگیر، هی

گفت حق برگیر چار از طیرها

پس بکوب آن را به هم در سیرها

وآنکه حکمت یافت ز او در سیرها

سوی او گردید راجع خیرها