اگر گویم بسی وگر نگویم

چو میدانی همه دیگر چگویم

بگو کامشب چه میخواهی بگویم

که بیشک سرور و شاهی چگویم

توی اول توی آخر چه گویم

که در میدان حضرت همچو گویم

چو بنمودی و بربودی چه گویم

توئی اندر درون اکنون چگویم

نمیدانم که این سر با که گویم

ابا که این زمان این راز گویم

مرا باتست اینجا گفت و گویم

که سرگردان تو مانند گویم

مرا این شیوه زیبد تا بگویم

که در میدان خدمت همچو گویم

توئی جانان و هم تو من چگویم

توئی جمله که گفتی با که گویم

حقیقت شرع میگوید بگویم

یکی نکته بود در گفتگویم

چه باشدجان چو میدانی بگویم

بزن شاها تو اینچوگان چو گویم

عجائب جوهری جانا چه گویم

که در شرح تو سرگردان چو گویم

رهی ناکردهٔ هرگز چه گویم

که تا اسرار معراجت بگویم

من ای بابا سخن زینسان بگویم

که حق میآرد اندر گفتگویم

ز وصلت کافری دارم چگویم

در این میدانِ تو مانند گویم

ولی از حال مستقبل چگویم

که این دم در جهان مانند گویم

به جوهر در رسیدم چند گویم

بهر وصفی که میگویم چه گویم

رسم اندر سلوک و شرح گویم

که این دم در عجب مانند گویم

منم لعنت گزیده چند گویم

که از بهر تو اینجا گفتگویم

تو نشناسی بهر معنی که گویم

از این بس بیخبر تا چند گویم

توئی دانا و رحمانی چگویم

در این میدان که سرگردان چو گویم