سکندر فرستاده از گفت رو

به نزدیک آن نامور بازشو

که باشند شایسته و پیش‌رو

به دانش کهن گشته و سال نو

تو ایمن بباش و به شادی برو

چو رفتی یکی کار برساز نو

سکندر بدان گوش ور گفت رو

بیاور کسی تا چه بینیم نو

تو از مرگ من هیچ غمگین مشو

که اندر جهان این سخن نیست نو

بدو گفت بابک به گرمابه شو

همی باش تا خلعت آرند نو

برآمد ز هر دو سپه کوس و غو

بجنبید در قلبگه شاه نو

ستیره بود مرد را پیش رو

بماند نیازش همه ساله نو

تو باید که باشی برین پیش رو

که پیری به فرهنگ و بر سال نو

رده برکشیدند و برخاست غو

بیامد دوان یانس پیش رو

به نعمان بفرمود منذر که رو

فسیله گزین از گله‌دار نو

بفرمود منذر به نعمان که رو

یکی لشکری ساز شیران نو

ز سی نیز بهرام بد پیش رو

که هم تاجور بود و هم شیر نو

به جایی که چون من بود پیش رو

سنان سواران بود خار و خو

نماندم نمکسود و هیزم نه جو

نه چیزی پدیدست تا جودرو

پس بازداران صد و شست یوز

ببردند با شاه گیتی فرزو

بدو سرشبان گفت ز ایدر برو

دهی تازه پیش اندر آیدت نو

به ایران هرانکس که بد پیش‌رو

ز پیران و از نامداران نو

ز ترکان هرانکس که بد پیش رو

ز پیران و خنجرگزاران تو

به بهرام گور آن زمان گفت رو

بیارای دل را به دیدار نو