چو ویس ایدر بود با وی بگویید

دلش را از ستمگاری بشویید

ندانم کاو چه می‌گوید بگویید

ز من کامی که می‌جوید بجویید

من گم‌شده‌ام مرا مجویید

با گم‌شدگان سخن مگویید

بعد از این جمله سوی او پویید

همه از جان وصال او جویید

جمله سلطان عا لمان گوئید

در رکابش بجان و دل پوئید

شاهشان گفت هی چه میجوئید

بر سر بام من چه میپوئید

به دستان چارهٔ کارم بجویید

بدو در پرده راز من بگویید

با ما سخن از خرقه و سجاده مگویید

از ما بجز از شیوه مستانه مجویید

در کعبه بهر چار جهت رو بهم آرند

در دایره وحدت حق روی برویید

گر خاصه عشقید بجز عشق مدانید

[...]

درین عزت ره خواری مپویید

به جز آیین دینداری مجویید

به گفتار از من آگاهی مجویید

بجنبانیدم اول پس بگویید

با من دگر این سخن مگویید

کام دل خویشتن مجویید

ز خون دیده رخسارم بشویید

روید و با طبیب من بگویید

در سینه ما جز غم معشوق مجوئید

غیر از سخن عشق بعشاق بگوئید

ای بیخبران چون ز شمایار جدانیست

در جستن او هرزه بهر سوی مپوئید

ای بی بصران در طلبش رنجه چرائید

[...]

کامی که بُوَد ز زن بجوئید

ار خوش پسران سخن نگویید

خیزید و به می دفتر پرهیز بشویید

حرفی به جز از زمزمه عشق مگویید

ای بوالهوسان نقش حقیقت ندهد رنگ

این نقش بتان را زدل و دیده بشویید

مانند خضر در طلب چشمه حیوان

[...]

گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید

گه در ره توحید بپوئید بپوئید

هر چند که این کام بجستن نشود رام

چندانکه توان جست بجوئید بجوئید

شمامه حال است که از باغ وصال است

[...]

زی کشور قسطنطین یک راه بپویید

وز طاق ایاصوفیه آثار بجویید

با پطرک و مطران و بقسیس بگویید

کز نامهٔ انگلیون اوراق بشویید

مانند گیا بر سر هم خاک مرویید

[...]