تا آب دلبری و ملاحت به جوی توست

جانم ز عاشقی همه در جست و جوی توست

گر میل ‌آبها سوی دریا بود همه

امروز میل آب ملاحت به جوی توست

روی تو آب روی همه نیکوان ببرد

[...]

ترک من کآفتاب هندوی توست

عید جان‌ها هلال ابروی توست

جوجو از زر منم در آن بازار

که ترازوش زلف جادوی توست

جو زرین چه سنجدت که به نقد

[...]

توبهٔ دل در چمنش بوی توست

گلشکر‌ش خاک سر کوی توست

تازه شد این آب و نه در جوی توست

نغز شد این خال و نه بر روی توست

قبلهٔ ذرات عالم روی توست

کعبهٔ اولاد آدم کوی توست

میل خلق هر دو عالم تا ابد

گر شناسند و اگر نی سوی توست

چون به جز تو دوست نتوان داشتن

[...]

صیقل آئینه ی دل روی توست

نافه ی جان خلق عنبر بوی توست

که امروز خورشید ما روی توست

دو چشم سواران همه سوی توست

صبح دولت را فروغ از آفتاب روی توست

قبله رندان مقبل گوشه ابروی توست

دمبدم عرضه مده خوبان شهر آشوب را

کز همه عالم همین میل دل من سوی توست

روی نیکو از من بد روز پوشیدی ولی

[...]

مهر که سرگرم مه روی توست

مشعله گردان سر کوی توست

مه که بود صیقلیش آفتاب

آینه‌دار رخ نیکوی توست

سرو جوان با همه آزادگی

[...]

جنت سپند سوز گلستان روی توست

دوزخ چراغ کشته فانوس خوی توست

کوثر که بحر رحمت ازو جوش می زند

آب به خاک ریخته یی از سبوی توست

شامی که صبح حشر بود زیر دامنش

[...]

تن آسایی من ز پهلوی توست

کریج من آباد از کوی توست

دیده گر گرید به یاد کوی توست

بال اگر بر هم زند جان سوی توست

قدمن کاین سان خمیده است از خم ابروی توست

و این پریشان حالی من از غم گیسوی توست

این سیه بختی که دارم باشد از چشمان تو

واین گره هایی که درکار من است از موی توست

اینکه مغزم دائما دارد مرارت از زکام

[...]

آیه والشمس وصف روی توست

سوره واللیل شرح موی توست

وصف طوبی را که زاهد می کند

شمه ای از قامت دلجوی توست

جنت از کوی تو باشد قصه ای

[...]

دانم تسخیر ما به قبضهٔ خوی توست

کمند صد شهر دل سلسلهٔ موی توست

به اسخط شه کسی کی نگران سوی توست

اگرچه از مهر و ماه روشن‌تر روی توست

دلبرا زنجیر ما گیسوی توست‌

جان ما آشفته‌ اندر موی توست‌

ای که دلم سوی توست! کعبهٔ من کوی توست

کعبه من کوی توست، ای که دلم سوی توست!

گوشهٔ ابروی توست، قبلهٔ حاجات من

قبلهٔ حاجات من، گوشهٔ ابروی توست

آینهٔ روی توست، روز و شبم در نظر

[...]