از این جنبش آن بود مقصود من

که خوشبو کنی مجمر از عود من

ای لب و زلفت زیان و سود من

روی و کویت مقصد و مقصود من

نی همی گوید که ای مقصود من

درمیان جان توئی معبود من

ای شده از جفای تو جانب چرخ دود من

جور مکن که بشنود شاد شود حسود من

بیش مکن تو دود را شاد مکن حسود را

وه که چه شاد می شود از تلف وجود من

تلخ مکن امید من ای شکر سپید من

[...]

تا که اعطا لله آید جود من

تا که امسک لله آید بود من

هست ذکر دوستان معهود من

ذکر ایشانست ازین مقصود من

سودای خوبان کم نشد، زین جان غم فرسود من

هستی همه کردم زیان، این بود زیشان سود من

با هر که بنمودم وفا، دیدم جفایی عاقبت

شکری نگفت از هیچ کس، این جان ناخشنود من

من خود ز دست هجر تو در تلخی جان کندنم

[...]

ای وصالت آرزوی جان غم فرسود من

خود چه باشد جز تو و دیدار تو مقصود من

مایه عمرم شد و سود من از عشقت فراق

این بد از بازارسودایت زیان و سود من

تو طبیب و من چنین بیمار و شربت خون دل

[...]

جز دهانش نیست در هر دو جهان مقصود من

کی به کام من شود مقصود ناموجود من

چون شدی دامن کشان، باری زمینش گشتمی

تا به دامن پاک کردی، روی گردآلود من

هم به نوعی شاد گشتی، گر نفرسودی ز غم

[...]

از عشق همچو آتشم و ناله دود من

باشد کزین میانه بسوزد حسود من

دشمن کجاست، قوت بازوی من کراست

کس را نماند طاقت امساک وجود من

دی کرده‌ام ز دیدن تو سجده‌های شکر

[...]

چو فضل اله است معبود من

نباشد بجز فضل مقصود من

از دعا شو قاصد بهبود من

تا به زودی رو دهد مقصود من

ای وصالت آرزوی جان غم پرورد من

در فراقت شد بگردون آه دودآلود من

لذت دنیا و دین گو، هرکه می خواهد ببر

غیر دیدارت نباشد در جهان مقصود من

جان و دل در باختم تاشد وصالت حاصلم

[...]

هرگز آهی سر نزد از جان غم فرسود من

چشم مجمر روشن است از آتش بی دود من

سوختم در دوزخ افسردگی، یارب که گفت

روی گرم از آتش سوزان نبیند عود من

گرم چون خورشید یک بار از در یاری درآ

[...]

شود زنده گر صد کس از جود من

یکی گر بمیرد، بود سود من

ای خلیل کعبهٔ مقصود من

کن به قربانی قبول این رود من

ای شمع رخت شاهد در بزم شهود من

موی تو و بوی تو مُشک من و عود من

از داغ تو داد من وز سوز تو دود من

دریاب که نقشی ماند از طرح وجود من

چنگ محبت چه بود ، جود من

نیست جز این مسئله مقصود من

آه دو نوباوهٔ مفقود من

وا اسفا احمد و محمود من