گر سنایی دم زند آتش درین عالم زند

این جهان بی‌وفا چون ذره‌ای بر هم زند

آدمی شکل‌ست لیکن رسم آدم دور ازو

از هوای معرفت او لاف کی ز آدم زند

این جهان چون ذره‌ای در چشم او آید همی

[...]

صبح اگر بی رای تو یکدم زند

خشم تو افلاک را بر هم زند

مرد آن بود که از سر دردی قدم زند

درد آن بود که بر دل مردان رقم زند

آن را مسلم است تماشا به باغ عشق

کو خیمهٔ نشاط به صحرای غم زند

وز بهر آنکه نیست شود هرچه هست اوست

[...]

تمنای شه را که بر هم زند؟

که را زهره باشد که این دم زند؟

اگر گرگ بر میش ما دم زند

هلاکش در آن حال بر هم زند

هرک او در پاک بازی دم زند

کار خود تا بنگرد بر هم زند

همچو منصور از انا الحق دم زند

آتش اندر جملهٔ عالم زند

همچو منصور از اناالحق دم زند

جمله عالم را هم او برهم زند

مرد آن دان کز تولاّ دم زند

وز تبرّا عالمی بر هم زند

لیک عاشق کز محالی دم زند

گرمی او عالمی بر هم زند

طرفة العینی جهان بر هم زند

کس نمی‌آرد که آنجا دم زند

صبح اگر بی رای تو یک دم زند

خشم تو افلاک را بر هم زند

گر جان عاشق دم زند آتش در این عالم زند

وین عالم بی‌اصل را چون ذره‌ها برهم زند

عالم همه دریا شود دریا ز هیبت لا شود

آدم نماند و آدمی گر خویش با آدم زند

دودی برآید از فلک نی خلق ماند نی ملک

[...]

فلسفی را زهره نه تا دم زند

دم زند دین حقش بر هم زند

زهره نی مر زهره را تا دم زند

عقل کلش چون ببیند کم زند

تا کی آن زلف پریشان وقت ما بر هم زند

آه دودآلود ما آتش بر این عالم زند

می خورم من خون به یاد لعل دلداری و هیچ

کس ازین قصه نمی یارد که با او دم زند

لعل جان بخش تو گاه خنده پسته دهان

[...]

طلسمات را گاه بر هم زند

بجز روز آورد دم کم زند

موحد ز توحید اگر دم زند

همه ملک توحید بر هم زند

ابر نوروزی چو گل را بر ورق شبنم زند

غنچه تر سازد دماغ و خنده بر عالم زند

ای رقیب این جور تا کی کآخر اندر خرمنت

دود آه شب نشینان آتش ماتم زند

گریه حسرت ز حد شد ساقیا ساغر بیار

[...]

شانه می‌خواهم که دم زان کاکل پُرخم زند

پر زبان تیزست ترسم عالمی بر هم زند

چیست دانی نسبت آب خضر با لعل تو

مرده‌ای کز روح‌بخشی با مسیحا دم زند

هرکه چون پروانه پیش شمع رویش جان نباخت

[...]