قبله گشته خاک او از حرمتش

مسخ منسوخ آمده در امتش

اختلاف امت آمد رحمتش

خود چگویم ز اتفاق امتش

خود چه کم گشتی ز جود و رحمتش

گر نبودی خرخشه در نعمتش

که جمهور در سایهٔ همتش

مقیمند و بر سفرهٔ نعمتش

بعد یاری خواستن از همتش

این شراب پر بیاد خدمتش

و گر خوار گیری ره خدمتش

به خود بر، ببندی در نعمتش

خوش صفایی یافتم از خدمتش

خوش نوایی دیده ام از نعمتش

بندگانه بندگیها کرده ‌ام

پادشاهی یافتم از خدمتش

اگر خشم گیرد کس از خدمتش

در آشتی میزند رحمتش

راندت گر دور باش حشمتش

خواندت در دم صفیر رحمتش

ور نخواهی‌ بست‌ دل در خدمتش‌

بد مکن‌ دل بهر پاس حرمتش‌

اجر شاکر را به مزد خدمتش

می فزاید بر نوا و نعمتش

میبرند این هر دو بهر از نعمتش

لیک هر طالب به قدر همّتش

هر نبی را با خلیفه و امتش

باز دارند اندر آن از حکمتش

دورشان کرده خدای از رحمتش

دائم ایشان راست نار و نقمتش