|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، صوفی به بررسی ویژگی‌های جهان می‌پردازد و از رحمت و جود خداوند سخن می‌گوید. او اشاره می‌کند که هر لحظه، شوری از جانب خداوند به وجود نمی‌آید و نیش و آزارها در این دنیا وجود ندارد. همچنین تأکید می‌شود که شب، نور روز را نمی‌دزدد و لذت‌های زندگی نباید از بین بروند. در نهایت، صوفی به این نکته می‌رسد که اگر نعمت‌های خداوند وجود نداشتند، انسان‌ها چه کمبودهایی در زندگی خود احساس می‌کردند.
هوش مصنوعی: صوفی می‌پرسد که تو چه کسی هستی که این جهان را به لطف و رحمت خود زینت بخشیده‌ای و این زیبایی همیشگی و پایدار است.
هوش مصنوعی: هر لحظه‌ای که شوری به وجود نیامد، تو هم چیزی به سراغم نیاوردی و از تغییراتش زخم نمی‌زدی.
هوش مصنوعی: در تاریکی شب، چراغ روز را ندزدی و نمی‌توانی از باغ شادی و لذت چیزی برداری.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از درد و بیماری رهایی یابی، باید از خطرات دوری کنی و خود را در آرامش نگه‌دار.
هوش مصنوعی: اگر تو از بخشش و رحمت او کمتر بهره‌مند می‌شدی، آیا در نعمت‌های او چنین بی‌خود و شگفت‌زده نمی‌شدی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.