عطار » مظهرالعجایب » بخش ۶۲ - حکایت در تمثیل حال نادانان، که بخود گمان دانائی برند، و از حقیقت حال دانایان بیخبرند و طریقۀ دانایان از نادان شمرند
این کتاب من نمودار حقست
اندرو سرّ حقیقت مطلقست
عطار » مصیبت نامه » آغاز کتاب » بخش ۵ - فی معراج النبی صلی الله علیه و اله و سلم
هرکلامی کان تو گوئی از حقست
زانکه جانت از نور جانان مشتقست
عطار » مصیبت نامه » بخش سی و هفتم » بخش ۴ - الحكایة و التمثیل
زانکه میگویند مرد عاشقست
هرچه تو در عشق گوئی لایقست
عطار » اشترنامه » بخش ۱۵ - جواب عیسی علیه السلام سبیحون را
ذات حق در جزو و کل مستغرقست
گر ببینی ور نبینی خودحقست
کمالالدین اسماعیل » قصاید » شمارهٔ ۱۹ - و قال ایضآ یمدحه
ای آنکه لاف میزنی از دل که عاشقست
طوبی لک ار زبان تو با دل موافقست
بگذار ساز و آلت حس و خیال ووهم
تنها جریده رو که گذر برمضایقست
از عقل پرس راه که پیری موحدّست
[...]
مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۰۹ - تفسیر دعای آن دو فرشته کی هر روز بر سر هر بازاری منادی میکنند کی اللهم اعط کل منفق خلفا اللهم اعط کل ممسک تلفا و بیان کردن کی آن منفق مجاهد راه حقست نی مسرف راه هوا
آن درم دادن سخی را لایقست
جان سپردن خود سخای عاشقست
مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۲۷ - دل نهادن عرب بر التماس دلبر خویش و سوگند خوردن کی درین تسلیم مرا حیلتی و امتحانی نیست
زانک این دمها چه گر نالایقست
رحمت من بر غضب هم سابقست
مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۹۴ - آغاز منور شدن عارف بنور غیببین
مشتری علم تحقیقی حقست
دایما بازار او با رونقست
مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۹۸ - بقیهٔ قصهٔ طعنه زدن آن مرد بیگانه در شیخ
پر و مالامال از نور حقست
جام تن بشکست نور مطلقست
مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۱۴ - قصهٔ اهل ضروان و حیلت کردن ایشان تا بی زحمت درویشان باغها را قطاف کنند
این تردد عقبهٔ راه حقست
ای خنک آن را که پایش مطلقست
مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۱۱۶ - بیان آنک نفس آدمی بجای آن خونیست کی مدعی گاو گشته بود و آن گاو کشنده عقلست و داود حقست یا شیخ کی نایب حق است کی بقوت و یاری او تواند ظالم را کشتن و توانگر شدن به روزی بیکسب و بیحساب
این چنین کس گر ذکی مطلقست
چونش این تمییز نبود احمقست
مولانا » مثنوی معنوی » دفتر سوم » بخش ۱۷۹ - پیدا شدن روح القدس بصورت آدمی بر مریم بوقت برهنگی و غسل کردن و پناه گرفتن بحق تعالی
این جلالت در دلالت صادقست
جمله ادراکات پس او سابقست
مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۷۴ - رقعهٔ دیگر نوشتن آن غلام پیش شاه چون جواب آن رقعهٔ اوّل نیافت
گفت این سهلست اما احمقست
مرد احمق زشت و مردود حقست
مولانا » مثنوی معنوی » دفتر ششم » بخش ۹۶ - باخبر شدن آن غریب از وفات آن محتسب و استغفار او از اعتماد بر مخلوق و تعویل بر عطای مخلوق و یاد نعمتهای حق کردنش و انابت به حق از جرم خود ثُمَّ الَّذینَ کَفَروا بِرَبِّهِمْ یَعْدِلونَ
آن عداوت اندرو عکس حقست
کز صفات قهر آنجا مشتقست
خواجوی کرمانی » سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو » بخش ۴۷ - غزل خواندن سام بر در حرمسرای پریدخت
وگر صبح دعوی کند صادقست
که بر مهر رویت چو من عاشقست
سیف فرغانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۷۸
هرچه خواهی کن که برما دست حکمت مطلقست
حق حکم تو زما تسلیم وحکم تو حقست
در ادای حق ودر ادراک حکمتهای تو
نفس کامل ناقص آمد عقل بالغ احمقست
غرقه دریای شوقت از ملایک برترست
[...]
اسیری لاهیجی » اسرار الشهود » بخش ۱ - بسم الله الرحمن الرحیم
حمد بی علت خدا را لایقست
علت و معلول بروی عاشقست
اسیری لاهیجی » اسرار الشهود » بخش ۲ - مناجات و استدعا به متابعت امر ادعونی استجب لکم و اشارت به بعضی از احوال و اطوار صوری و معنوی سالکان راه طریقت کثرهم اللّه تعالی بین الانام
گر مراد او جفای عاشقست
جان عاشق در وفایش صادقست
اسیری لاهیجی » اسرار الشهود » بخش ۳۲ - اشارت به سخن سید الطایفه جنید بغدادی که:«المرید الصادق غنی عن علم العلما» و بیان آنکه علم اولیا لدنی است نه کسبی که کما قال اللّه تعالی: ان تتقو اللّه یجعل لکم فرقاناً بین الحق و الباطل و کما قال النبی علیه الصلوة و السلام: من رغب فی الدنیا و طالت آماله فیها اعمی اللّه قلبه و علی قدر ذلک و من زهد عن الدنیا و قصر امله فیها اعطاه اللّه علما بغیر تعلم؛ بیت:
گر مریدی در ارادت صادقست
بر کمال لطف ایزد واثقست