تویی معنی و بیرون تو اسم است

تویی گنج و همه عالم طلسم است

توئی جان و همه همچون طلسم است

به هر کسوت نموده عین اسم است

طلسمی لیک جانت در طلسم است

از آن دیدار اعیان تو اسم است

یکی گنجی است نزد آن طلسم است

مر آن را دائما مخفیش اسم است

زانکه آن نام بهترین قسم است

نقض آن پیششان بتر ز سم است

همگی جان شود اگر جسم است

در مسمی رسد اگر اسم است

فقر است که یار و مونس ماست

عشق است که میر مجلس ماست

ما تشنه لب و چشمه ی حیوان نفس ماست

درویش جهانیم و هما در قفس ماست

آن زهر پرستی که بود در شکرستان

بیگانه ز خاییدن شکر مگس ماست

آن کعبه روانیم که در بادیه ی راز

[...]

باز آتش غم دست در آغوش رخس ماست

دشنام و طرب قفل گشای نفس ماست

جمازه ی ما تا به ره کعبه روان است

رقصان همه از ذوق نوای جرس ماست

آن چشمه ی شهدیم که در عین حلاوت

[...]

مستوری حسن از نظر بوالهوس ماست

این آینه رو پرده نشین از نفس ماست

بال و پر ما تیر جگردوز خزان است

پیراهن گل چاک ز شوق قفس ماست

اندیشه نداریم چو شمع از دهن گاز

[...]

آیینه خورشید دل بی هوس ماست

بیداری آفاق چو صبح از نفس ماست

هر چند نفس آینه را تار نماید

روشنگر آیینه دلها نفس ماست

لیلی که گران است بر او ناله مجنون

[...]

دگر هم ظاهر او کو طلسم است

میان نفسی حیوانی و جسم است

نیاید در خیالت کین طلسم است

فساد جان در این اصلاح جسم است

که مشتق ز اسم ما این پاک اسم است

علی اسرار هستی را طلسم است

عبارت شفع از اعیان و اسماست

اشارت وتر بر ذات مسماست