که از گلستان یک زمان مگذرید

مگر با گل از باغ گوهر برید

ز خط نخست آفرین گسترید

بدان دادگر کو جهان آفرید

کنون کم جهان آفرین پرورید

به چشم خدایی به من بنگرید

شما گرچه از گوهر دیگرید

همان تاج و اورنگ را در خورید

سران را ز زخمش به خاک آورید

سر سرکشان زیر پی گسترید

کجا نام او بود گردآفرید

زمانه ز مادر چنین ناورید

بزد بر کمربند گردآفرید

زره بر برش یک به یک بردرید

بخندید بسیار گرد آفرید

به باره برآمد سپه بنگرید

به گرسیوز اندر چنان بنگرید

که گفتی میانش بخواهد برید

فرخ‌زاد را جمله فرمان برید

ز گفتار و کردار او مگذرید

ابا این بسی آفرین گسترید

بران کو زمان و زمین آفرید

در آیین پیشینیان منگرید

برین سایهٔ سروبن بگذرید

بر آیین شاهان نمازش برید

بر تاج و بر تخت او مگذرید

شما از پس پشتها منگرید

مجویید فریاد و سر مشمرید

متازید و این کشتگان مسپرید

بگردید و این خستگان بشمرید

سر خسروان گفت بند آورید

مر او را ببندید و زین مگذرید

شما شاد باشید و فرمان برید

ابی رای او یک نفس مشمرید

بران مرز لشکر فرود آورید

همه بوم ایشان سپه گسترید

ز اندرز من سربسر مگذرید

چو خواهید کز جان و تن برخورید

شما هم ازین عهد من مگذرید

نفس داستان را به بد مشمرید