طریق مصطفی گیر و دگر نه

حقیقت را به جز او راهبر نه

توغافل خفته وز هیچت خبر نه

بخواهی مُرد اگر خواهی وگرنه

تو غافل خفته وز هیچت خبرنه

بخواهی مرد گر خواهی وگرنه

به تو هر ساعتی جانی دگر نه

ز لاف خویش دیگی نیز بر نه

دو عاشق را ز خود یک جو خبر نه

وزین عالم وزان عالم اثر نه

دو روی و چار گوشش بود و سرنه

بسی زد حلقه از هر سوی و درنه

دمی میزد بامّید و دگر نه

ز سستی زان دمش یک جو خبر نه

تو باشی جمله از خویشتن خبر نه

خبر جمله ترا باشد دگر نه

ز بوم و مرز و باغ او اثر نه

وزان یاران دیرینه خبر نه

ز حال او به جز حق را خبرنه

بدل دانا، زبانش کار گرنه

ز انجام و ز آغازم خبر نه

منم بینا ولی سمع و بصر نه

تو اینجائی خبردارو خبر نه

شده آونگ برداری اثر نه

درون چاهی و هیچت خبر نه

نخواهی مُرد اگر خواهی دگرنه

وصال من اباتست و دگر نه

توئی با جمله و کس را خبر نه

تومینالی و کس را زان خبر نه

وزان زاری ترا خود درد سر نه

دل اندر مهر من بستی و آنگاه

ز من حاصل به جز خون جگر نه

مرا زلفی چو زنجیرست و از تو

[...]

رخ به راه آر و رخت بر خر نه

جای پرداز و پای بر در نه

جز دام و ددش کسی به سر نه

وز بی کسیش غمی بتر نه

بر شارع ناقه اش نظر نه

هر جا که قدم نهاد سر نه

چو سالک در پیش رنج سفر نه

جهان طی کرده و کس را خبر نه

حکایت از میان ما بدر نه

ز خشم و صلح ما کس را خبر نه