آخر هر کس از دو بیرون نیست

یا برآوردنی‌ست، یا زدنی‌ست

نه به آخر همه بفرساید؟

هرکه انجام راست فرسدنی‌ست

چاکرت گر بدست و گر بد نیست

بد و نیکش ز تست از خود نیست

آن را که حیوتش آن بت شاهد نیست

در مذهب کفر زاهد و عابد نیست

کفر آن باشد که خود تو شاهد باشی

چون کفر چنین است کسی واحد نیست

چار شهرست خراسان را در چارطرف

که وسطشان به مسافت کم صد در صد نیست

گرچه معمور و خرابش همه مردم دارند

بر هر بی‌خردی نیست که چندین دد نیست

مصر جامع را چاره نبود از بد و نیک

[...]

امروز بتم بطبع خود نیست

با ما سخنش بنیک و بد نیست

دلبر ز برم براند و آن کیست

کانداخته چنین لگد نیست

یکبوسه ازو بخواستم گفت

[...]

اگر احول احد را در عدد نیست

غلط در دیدهٔ اوست از احد نیست

خودببینی آنچه اینجا دیدنیست

بازدانی آنچه اینجا کرد نیست

بگذار بدی که در من از وی صد نیست

چد بد که مرا امید نیکی خود نیست

افسوس که خلق را امید نیک است

اندر من و سرمایهٔ من جز بد نیست

چیزی که وجود او بخود نیست

هستیش نهادن از خرد نیست

هر کرا مشک نصیحت سود نیست

لاجرم با بوی بد خو کرد نیست

عقلهای اولینش یاد نیست

هم ازین عقلش تحول کردنیست

ای حور سرشت هیچ چیزت بد نیست

وز حسن تو ماه را یکی از صد نیست

آن چشمه که حوض کوثرش می‌خوانند

گر هست دهان توست ور نی خود نیست

سرّ این معنی آنکه شرّ خود نیست

هرچه دارد وجود، آن بد نیست

گفت بابا فرج که بد خود نیست

وانچه بد دیده‌​ای تو آن بد نیست

آن وتر که غیر او احد نیست

اصل عدد است و از عدد نیست

گر دیدهٔ احولی دو بیند

چشمش بنگر که بی رمد نیست

هر هست که نیستی پذیرد

[...]

همه نیکند هیچ خود بد نیست

آنکه نیکو نباشد آن خود نیست

جز یکی نیست در همه عالم

صد مگو ای عزیز من صد نیست

همه نیکند و هیچ خود بد نیست

آنکه نیکو نباشد او خود نیست

جز یکی نیست در همه عالم

صد مگو ای عزیز من صد نیست

همه عشق است و غیر از عشق خود نیست

بنزد او همه نیک‌ اند و بد نیست

کدامین رسم و آیینی که در رندان مفرّد نیست

طریقِ سالکانِ راه تجرید مجرّد نیست

در این بستان کسی را می رسد دعویّ آزادی

که همچون سرو دربند هوای دل مقیّد نیست

به فتوای خردمندان نکویی بر بدی سهل است

[...]

هیچ وقت از همه مجرد نیست

لیک با هیچ یک مقید نیست