جهان سر به سر عبرت و حکمت‌ست

چرا زو همه بهر من غفلت‌ست

مرا نزدت امروز یک حاجتست

که جان مرا اندرین راحتست

ای مسلمانان مرا در عشق آن بت غیرت‌ست

عشق‌بازی نیست کاین خود حیرت اندر حیرت‌ست

عشق دریای محیط و آب دریا آتش‌ست

موج‌ها آید که گویی کوه‌های ظلمت‌ست

در میان لجه‌اش سیصد نهنگ داوری

[...]

دشمنی حسین از آن جستست

که علی لفظ لامکان گفتست

لبت را چون زکوة آب حیاتست

چو از هر جاترا بیشک ز کوتست

توئی تحقیق آدم این دم ازتست

دم جانت حقیقت آن در تست

حقیقت زندگی اندر دم تست

که ریش قلبها را مرهم از تست

ذکر بی تعظیم گفتن بدعتست

واندر آن یک شرط دیگر حرمتست

اصل تجریدت وداع شهوتست

بلکه کلی انقطاع لذتست

لعنت تو بهترم از رحمتست

این همه رحمت چه جای لعنتست

کیست تا نه پرده دار راز تست

کیست تا نه در نهان بیمار تست

تا غلاف اندر بود باقیمتست

چون برون شد سوختن را آلتست

کفر هم نسبت به خالق حکمتست

چون به ما نسبت کنی کفر آفتست

استن این عالم ای جان غفلتست

هوشیاری این جهان را آفتست

در نبی انذار اهل غفلتست

کان همه انفاقهاشان حسرتست

یا نه جنگست این برای حکمتست

همچو جنگ خر فروشان صنعتست

الخبیثات الخبیثین حکمتست

زشت را هم زشت جفت و بابتست

بعد از آن این نار نار شهوتست

کاندرو اصل گناه و زلتست

آن عیان نسبت بایشان فکرتست

ورنه خود نسبت بدوران رؤیتست

آن نبات آنجا یقین عاریتست

جای آن گل مجلسست و عشرتست