مشورت می‌رفت در ایجاد خلق
جانشان در بحر قدرت تا به حلق
چون ملایک مانع آن می‌شدند
بر ملایک خفیه خنبک می‌زدند
مطلع بر نقش هر که هست شد
پیش از آن کین نفس کل پابست شد
پیشتر ز افلاک کیوان دیده‌اند
پیشتر از دانه‌ها نان دیده‌اند
بی دماغ و دل پر از فکرت بدند
بی سپاه و جنگ بر نصرت زدند
آن عیان نسبت بایشان فکرتست
ورنه خود نسبت بدوران رؤیتست
فکرت از ماضی و مستقبل بود
چون ازین دو رست مشکل حل شود
دیده چون بی‌کیف هر باکیف را
دیده پیش از کان صحیح و زیف را
پیشتر از خلقت انگورها
خورده میها و نموده شورها
در تموز گرم می‌بینند دی
در شعاع شمس می‌بینند فی
در دل انگور می را دیده‌اند
در فنای محض شی را دیده‌اند
آسمان در دور ایشان جرعه‌نوش
آفتاب از جودشان زربفت‌پوش
چون ازیشان مجتمع بینی دو یار
هم یکی باشند و هم ششصد هزار
بر مثال موجها اعدادشان
در عدد آورده باشد بادشان
مفترق شد آفتاب جانها
در درون روزن ابدان ما
چون نظر در قرص داری خود یکیست
وانک شد محجوب ابدان در شکیست
تفرقه در روح حیوانی بود
نفس واحد روح انسانی بود
چونک حق رش علیهم نوره
مفترق هرگز نگردد نور او
یک زمان بگذار ای همره ملال
تا بگویم وصف خالی زان جمال
در بیان ناید جمال حال او
هر دو عالم چیست عکس خال او
چونک من از خال خوبش دم زنم
نطق می‌خواهد که بشکافد تنم
همچو موری اندرین خرمن خوشم
تا فزون از خویش باری می‌کشم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به بررسی مفهوم اتحاد و تفرقه در وجود انسان و رابطه آن با خداوند می‌پردازد. شاعر بیان میکند که انسان‌ها در جستجوی حقیقت، در دریاهای قدرت غوطه‌ورند و در این راه با موانع مختلفی مواجه میشوند. او از ملایکه و ارتباط آنها با انسان‌ها سخن می‌گوید و تأکید میکند که فهم عمیق از وجود و فطرت انسان به شناخت گذشته و آینده وابسته است.
شاعر همچنین به زیبایی و شگفتی‌های آفرینش اشاره میکند و می‌گوید که نور و حقیقت خداوند هرگز از وجود انسانی که به او نزدیک شود، جدا نمی‌شود. او از تفرقه‌های ظاهری انسان‌ها و اتحاد روح انسانی یاد میکند و تأکید میکند که حقایق عمیق‌تر از آن چیزی است که ما معمولاً می‌بینیم، و یکی از وظایف انسان‌ها شناخت این حقایق و نزدیک شدن به نور الهی است. در پایان، شاعر به زیبایی و بهت خود از خویش و کارش اشاره میکند و احساس میکند که از وجودش فراتر رفته و بار فکری بسیار سنگینی را به دوش می‌کشد.
هوش مصنوعی: مشورت به این معناست که در خلق جان انسان‌ها، در عمق قدرت و توانایی، در حال انجام و شکل‌گیری است.
هوش مصنوعی: وقتی فرشتگان مانع ورود برخی چیزها می‌شدند، فرشتگان دیگر به صورت پنهانی به انجام کارها می‌پرداختند.
هوش مصنوعی: کسی که قبل از این‌که نفسش در دام بیفتد، به ظواهر و نشانه‌ها واقف شود، می‌تواند به درستی عمل کند.
هوش مصنوعی: قبلاً از ستاره‌ها و سیارات بالا، مشاهده کرده‌اند، و همچنین قبل از این‌که دانه‌ها به شکل نان درآیند، نان را دیده‌اند.
هوش مصنوعی: آنها بدون توانایی و دل پر از اندیشه‌های نادرست هستند و بدون داشتن نیروی نظامی و جنگ، به یاری و کمک می‌شتابند.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که آنچه که به وضوح دیده می‌شود، به تفکر و اندیشه مربوط می‌شود، و اگر نه، خود این دیدن به دورانی مربوط است که از آن برخوردار هستیم. به عبارت دیگر، بینش و فکری که داریم، تأثیر زیادی بر نحوه دیدن و درک ما از واقعیت دارد.
هوش مصنوعی: فکر تو در گذشته و آینده سرگردان است، اما اگر از این دو رها شوی، مسائل حل خواهد شد.
هوش مصنوعی: چشم، هنگامی که از کیفیت مناسب بی‌بهره است، نمی‌تواند هیچ چیز با کیفیتی را مشاهده کند و تنها می‌تواند پیش از درک درست، اشیا را به شکل نادرست ببیند.
هوش مصنوعی: قبل از آن که انگورها خلق شوند، می‌نوشید و از خوشحالی سرشار می‌بودید.
هوش مصنوعی: در گرمای تابستان هر کسی دی‌ماه را زیر نور خورشید می‌بیند.
هوش مصنوعی: در دل انگور، شراب نشانی از وجود دارد و در دیوانگی کامل، حقیقت را می‌توان مشاهده کرد.
هوش مصنوعی: آسمان در اطراف آنها مانند جامی است که از نور آفتاب پر شده و به خاطر بخشندگی آنها، به زیبایی و شکوهی دست یافته است.
هوش مصنوعی: وقتی دو دوست را کنار هم ببینی، به گونه‌ای هستند که همزمان می‌توانند یکی به نظر برسند و در عین حال به تعداد زیادی از افراد مختلف نیز تعبیر شوند.
هوش مصنوعی: مانند امواج دریا، عددهایشان به هم پیوسته و با وزش باد، به حرکت درآمده‌اند.
هوش مصنوعی: خورشید جانها در درون بدن ما تقسیم شد و از هم جدا گشت.
هوش مصنوعی: زمانی که به ماه کامل نگاه می‌کنی، خودت یکی است؛ اما اگر در بدن‌ها گرفتار شک شوی، از حقیقت دور می‌مانی.
هوش مصنوعی: اختلاف و جدایی میان موجودات حیوانی ناشی از نفس و روح آن‌هاست، در حالی که روح انسان واحد و یکپارچه است.
هوش مصنوعی: زمانی که حق، نور خود را بر آنها می‌تاباند، نور او هرگز پراکنده نمی‌شود.
هوش مصنوعی: لحظه‌ای صبر کن ای همراه دلگیر، تا من بتوانم از زیبایی خالی صحبت کنم.
هوش مصنوعی: ظاهر زیبایی و حال او را نمی‌توان به طور کامل بیان کرد. هر دو جهان (گیتی و آخرت) در برابر زیبایی او تنها یک سایه هستند.
هوش مصنوعی: وقتی که من از زیبایی او سخن می‌گویم، به کلامی نیاز دارم که بتواند وجودم را بشکافد و درونم را بیان کند.
هوش مصنوعی: من همچون موری در این خوشه هستم و تا جایی که بتوانم، بار بیشتری را بر دوش می‌کشم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۱۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.