مولانا
»
مثنوی معنوی
»
دفتر اول
»
بخش ۱۰۲ - پرسیدن صدیقه رضی‌الله عنها از مصطفی صلی‌الله علیه و سلم کی سر باران امروزینه چه بود
گفت صدیقه که ای زبدهٔ وجود
حکمت باران امروزین چه بود
این ز بارانهای رحمت بود یا
بهر تهدیدست و عدل کبریا
این از آن لطف بهاریات بود
یا ز پاییزی پر آفات بود
گفت این از بهر تسکین غمست
کز مصیبت بر نژاد آدمست
گر بر آن آتش بماندی آدمی
بس خرابی در فتادی و کمی
این جهان ویران شدی اندر زمان
حرصها بیرون شدی از مردمان
استن این عالم ای جان غفلتست
هوشیاری این جهان را آفتست
هوشیاری زان جهانست و چو آن
غالب آید پست گردد این جهان
هوشیاری آفتاب و حرص یخ
هوشیاری آب و این عالم وسخ
زان جهان اندک ترشح می‌رسد
تا نغرد در جهان حرص و حسد
گر ترشح بیشتر گردد ز غیب
نه هنر ماند درین عالم نه عیب
این ندارد حد سوی آغاز رو
سوی قصهٔ مرد مطرب باز رو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، صدیقه از حکمت و دلیل باران روز سوال می‌کند و می‌جوید که آیا این باران رحمت است یا تهدید. پاسخ داده میشود که باران برای تسکین غم‌ها و مصیبت‌های انسان‌هاست، زیرا اگر آتش حرص و طمع در آدمی بماند، ویرانی و خرابی ایجاد می‌کند. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که هوشیاری و آگاهی انسان از دنیای واقعی ضروری است و دنیا در برابر حرص و حسادت آسیب‌پذیر است. در نهایت، اشاره به جهان بالاتر و نازکی آن میشود که می‌تواند به اصلاح و بهبود دنیای مادی کمک کند.
هوش مصنوعی: صدیقه می‌گوید: ای بهترین موجود، امروز بارش حکمت چگونه بود؟
هوش مصنوعی: این باران ها نشان از رحمت خداوند است یا به خاطر هشدار و عدالت او نازل شده است؟
هوش مصنوعی: این اتفاق یا نتیجه، به خاطر لطف فصل بهار بود یا به دلیل آفت‌هایی که در فصل پاییز وجود دارد؟
هوش مصنوعی: او گفت این برای آرام کردن اندوهی است که از درد و رنج به نسل انسان رسیده است.
هوش مصنوعی: اگر انسان بر آن آتش بماند، خرابی زیادی به بار می‌آورد و تنها کمی از آن به جا می‌ماند.
هوش مصنوعی: این دنیا به خاطر طمع و حرص انسان‌ها ویران شده و انسان‌ها از همدیگر فاصله گرفته‌اند.
هوش مصنوعی: این دنیا برای تو، ای جان، نشانه‌ای از غفلت است و بیداری در این جهان برایت مشکل ایجاد می‌کند.
هوش مصنوعی: آگاهی و دانش از جهانی دیگر به دست می‌آید و زمانی که آن آگاهی بر ما حاکم شود، این جهان و امور آن در مقام پستی قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: آفتاب درخشان و هوشیار است، در حالی که یخ به خاطر حرصش، نازک و شکننده به نظر می‌آید. آب نیز هوشیار بوده و در برابر این عالم و مشکلاتش، عکس‌العمل‌های خاصی دارد.
هوش مصنوعی: در این دنیا تنها مقداری از آنچه برای زندگی نیاز داریم به ما می‌رسد، تا جایی که در دنیای انسان‌ها حسرت و کینه‌ورزی وجود نداشته باشد.
هوش مصنوعی: اگر از عالم غیب، اثر بیشتری تجلی کند، در این دنیا نه هنری باقی می‌ماند و نه عیبی وجود دارد.
هوش مصنوعی: این موضوع پایانی ندارد، از نقطهٔ شروع خود فاصله بگیر و به داستان مرد موسیقیدان توجه کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.